⁉️چرا بعضی بچه‌‌ها که در طفولیت شروراند، وقتی بزرگ شدند بچه‌های بسیار خوبی می‌شوند؟! 👼🏻 💠شما که می‌خواهید بچه‌های کلاستان را اداره کنید، بدانید که این‌ها هم فطرت دارند و هم طبیعت. اگر از بچه‌ای خلاف اخلاقی دیدید نگویید: این بچه‌ی بدی است؛ بلکه بگویید:الان طبیعتش مهار نشده و ما باید کاری کنیم تا فطرتش آرام، آرام آزاد بشود و بتواند طبیعتش را کنترل کند. 💠اگر از بچه‌ای حسن خلق دیدید نگویید: مسئله تمام شد. بگویید مقداری روی فطرتش کار کرده‌اند و طبیعتش هنوز فرصت عرض اندام پیدا نکرده است. باید احتیاطات و توجهات لازم را در مورد او داشت. چون ممکن است وقتی طبیعتش بیدار شد، خطرناک‌تر از آن بچه‌ای شود که به ظاهر شرور است. لذا می‌بینیم بسیاری از بچه‌ها که در طفولیت شرورند، در بزرگی بچه‌های بسیار خوبی می‌شوند و بسیاری از بچه‌هایی که در طفولیت خیلی مودب به نظر می‌آیند، در بزرگی بچه‌های بسیار شروری می‌شوند؛ چون اینها طبیعت دیررس دارند و وقتی آن طبیعت دیر بروز می‌کند، طغیانش هم دیرتر است؛ اما آن دسته که طبیعت پیش‌رس داشته‌اند وطبیعتشان زود خودش را نشان داده است، وقتی از طبیعت رها شدند، فطرتشان زنده می‌شود و خیلی قابل اعتمادند. 🔸برشی از کتاب راه رشد🔸 اثر آیت‌الله حائری شیرازی🖇️ #راه_رشد #مرور_راه_رشد 🗓️ هر روز، یک نکته #تربیت_دینی -روز دوازدهم- _🔸🔹_ ‏📱@Nashremaaref_official