آداب غذا خوردن 📚 قبل از حاضر شدن بر سر سفره، ابتدا دست و دهن و بینی خود را پاک کند و با آماده شدن غذا بر سر سفره، شروع به خوردن نکند، مگر اینکه میزبان باشد. هنگام غذا خوردن، دست و آستین خود را آلوده نکند و اگر با دست غذا می‌خورد، با بیش از سه انگشت نخورد و دهان خود را بیش از حد باز نکند و لقمۀ بزرگ تر از دهان خود برندارد و غذا را زود فرونبرد و به مدت طولانی در دهان نگه ندارد و انگشتان خود را نلیسد. به رنگ غذاها نگاه نکند و آن را نبوید و برای خوردن نگزیند و اگر بهترین غذای بر سر سفره اندک بود، آن را با ولع نخورد، بلکه بر دیگران ایثار کند. انگشت خود را چرب نکند و از تر کردن نان و نمک بپرهیزد و به کسی که با او غذا می‌خورد نگاه نکند و چشم به لقمۀ او ندوزد. از طرف مقابل خود بخورد و آنچه به دهان می‌برد، مانند استخوان و غیر آن، بر نان و سفره نگذارد و اگر در لقمه خود، استخوان یا مویی یافت، به گونه‌ای از دهان بیرون آورد که دیگری متوجه نشود. کاری که صدور آن از دیگران باعث تنفر اوست، خود انجام ندهد و این را در نظر بگیرد که اگر کسی می‌خواهد باقی‌ماندۀ غذا را بخورد، رغبت به آن داشته باشد و چیزی از دهان و لقمه در کاسه و سفره و نان نیندازد. اگر جمعْ دست از غذا خوردن برداشتند، او نیز دست بکشد و به خوردن ادامه ندهد، اگرچه هنوز سیر نشده باشد؛ مگر اینکه در خانۀ خود یا در جایی باشد که غریبه‌ای در آنجا نیست. 📌 برگرفته از ص 201 کتاب «تحریر اخلاق ناصری»، نوشتۀ خواجه نصیرالدین طوسی و تحریر سید رحیم حسینی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل