📚 به ظاهر امام صادق علیه‌السلام عنوان بصری را به حضور نپذیرفت و او را رد و به مالک _ که در عقیده و تفکر از روش اهل بیت علیهم‌السلام منحرف بوده، بلکه خود یکی از رؤسای چهارگانه مذاهب فقهی اهل تسنن به شمار می‌آید ارجاع داد. از ادامه روایت مشخص می‌شود که امام علیه‌السلام می‌خواسته آتش اشتیاق را در او شعله‌ور کند. امام صادق با این طرد، می‌خواست هم تغییر ذهنیت ایجاد کند و هم عنوان بصری را به دریافت حقیقت بیشتر ترغیب نماید. از اینجا روشن می‌شود که شیوۀ برخی استادان اخلاق که اینگونه عمل می‌کنند نیز ریشه در سیرۀ امامان معصوم علیهم‌السلام دارد؛ در همان ابتدا شاگرد را به حضور نمی‌پذیرند، ابتدا استعداد، پشتکار و همّت او را می‌سنجند، سپس توصیه‌های اخلاقی را بیان می‌کنند. ادامه روایت نشان میدهد که شگرد امام صادق علیه‌السلام مؤثر افتاد و عنوان بصری از آنجایی که اهل علم بود، منظور امام را به‌خوبی دریافت و گفت: از این داستان ناراحت و از نزد او خارج شدم، در دل با خود گفتم اگر خیری در وجود من می‌دید مرا از آمدوشد به نزد خود و دریافت روایت محروم نمی‌کرد. 📌 برگرفته از ص 22 کتاب «حدیث عنوان بصری»، تألیف کاوس روحی برندق، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل