📚 راست است كه ازدواج كردن عشق و علاقه مى‏‌خواهد و اگر ميان دو همسر عشق نباشد، در خانوادۀ آنها خوشبختى هم نيست. اما اگر عشق‌ورزيدن تابع معيارهاى عقلى نباشد، خيلى زود تبديل به نفرت مى‌‏شود و عواقب ناگوارى به بار مى‏‌آورد كه محصول آميزش عشق‌‏هاى خام و بى‌‏منطق است. متأسفانه، جوان به سبب غريزۀ سركش و تند جنسى، شيفتۀ صورتِ ظاهرى مى‌‏شود و به‌گمان اينكه همه‌‏چيز در حُسن ظاهر است، دل‌باخته مى‌‏شود. غافل از اينكه: اى بسا ابليس آدم رو كه هست پس به هر دستى نبايد داد دست ازدواج و خواستگارى كردن، مقدمۀ اشتراک در بسيارى از ابعاد زندگى، براى يک عمر، بلكه براى هميشه است. زن گرفتن يا شوهر كردن، پوشيدن لباس نيست كه انسان هر روز كه آن را نخواهد يا بهترش را بيابد، از بدن جدا كند. زيبايى ظاهرى خوب است، عشق هم لازم است. بی‌شک جلوۀ ظاهرى، دل را مى‌‏ربايد و عقل را گيج و حيران مى‌‏كند؛ اما بايد در برابر خواست دل، قوى و مصمم بود. 📌 برگرفته از ص 25 و 26 کتاب «مسائل و مشکلات خانوادگی»، تألیف احمد بهشتی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل