📚 در زندگى خانوادگى، در برابر مسائل مهم، يعنى مسائلى كه به آبرو و شرافت و سعادت و سرنوشت اعضاى خانواده مربوط است، بايد حساس و سخت‌گير و دقيق بود. اما در مسائل غير مهم، ناديده انگاشتن و تجاهل ‏و تغافل، موجب آرامش و آسايش و گرمى زندگى خانوادگى است. به‌فرمودۀ امام صادق علیه‌السلام: صَلاحُ حالِ التَّعايُش والتَّعَاشُر ملْأُ مكيالٍ ثُلْثَاهُ فطنةٌ و ثُلْثُه تَغَافُلٌ. «صلاح زندگى و معاشرت با مردم، پُرى پيمانه‏‌اى است كه دو‌سوم آن، زيركى و يک‌سوم آن، خود را غافل وانمود كردن است.» اگر زن بخواهد تمام جزئيات زندگى شوهر را زيرنظر بگيرد و همۀ آنها را در پرونده‏اى قطور، گرد آورد و در هر فرصتى در پى افشاگرى برآيد و در محكمۀ خانوادگى برای هرکدام از این جزئیات، ساعت‌ها شوهر را محاكمه كند و حاضر نباشد از هيچ چيز چشم بپوشد، بايد بداند كه كاخ سعادت خانوادگى را به‌دست خود واژگون خواهد كرد. مرد نيز اگر نسبت به همسر خود، كمال سخت‌گيرى را داشته باشد و از هيچ خطا و لغزش و ضعف كوچكى چشم نپوشد و در تمام امور جزئى و غير مهم زندگى مداخله كند، بايد بداند كه خوشبختى را از دست خواهد داد. 📌 برگرفته از ص ۶۶ کتاب «مسائل و مشکلات خانوادگی»، تألیف احمد بهشتی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل