یه سؤال پر تکرار: اگه دوباره جنگی تو این کشور اتفاق بیفته دیگه کسی هست بره برای این مملکت بجنگه؟! مقدمه: ما دشمنان قسم‌خورده‌ای داریم که بودشون در نبود ماست بنابراین لحظهٔ نابودی ما را به لحظهٔ بعد موکول نمی‌کنند. نتیجه: اگر این ادعا که در صورت وقوع جنگ، کسی نیست بره از این نظام، حمایت کنه و بجنگه پس چرا دشمنان قسم‌خورده‌ این انقلاب که آرزوی نابودی ما را دارند برای رویارویی مستقیم و حمله نظامی، اقدام نمی‌کنند؟! توجه: دشمن اگه حمله نمی‌کنه چون اتفاقاً به درستی ارزیابی کرده و می‌دونه که با آگاهی و بینش و بصیرتی که مردم پیدا کردند اگه أحیاناً حمله‌ای صورت بگیره با پشتوانه مردمی که این انقلاب داره چیزی ازشون باقی نمی‌مونه. مسألةٌ: پس چرا ما این احساس را نداریم؟! پاسخ: امان از رسانه، امان از رسانه ✍ مسعود رضانژاد فهادان