در جـریـان مـرور اعمال خـود، چنان دچار حسرت شدم که گفتنی نیست. آنچنان فشار روحی را تحمل می کردم که اگر در دنیا با چنـیـن مشکلی مواجـه می شدم، قطعا جان میدادم. آنجا فهمیدم چرا یکی‌از اسماء قـیـامـت، یـوم الحسره اسـت. اما یکی از حسرت های من، وجود اسراف بسیار در زندگی ام بود. من فهمیدم که اسراف فقط ضایع کردن نعمت های الهی مانند خوردنی ها و آشامیدنی ها نیست، بدترین نوع اسراف، تلف کردن وقت و عمر بود. روزهایی از جوانی‌ام را دیدم که صبح تا شب به بطالت پای تلویزیون می گذراندم. چقدر از لحظات با ارزش عمر من اینگونه تلف شد و... بعد از این تجربه تلاش می کنم از وقتم حداکثر استفاده را بنمایم و از لحاظ معرفتی خودم را رشد بدهم. تماشای تلویزیون و شبکه های اجتماعی را به حداقل رساندم... 📙 نسیمی از ملکوت. آیات الهی در تجربه های نزدیک به مرگ https://eitaa.com/joinchat/2843344995C4bdc20cf63