🔷🔸دو راهی حوزه و دانشگاه 🔹🔶 ✍ مریم طالبی/کارشناسی ریاضی دانشگاه فردوسی، طلبه سطح دو جامعه الزهرا🔰🔰🔰 💠سه نفر بودیم. تو اتاق کاه‌گلی 12 متری، بکوب و با جدیت می‌خواندیم برای کنکور. سه نفر بودیم و دوراهی حوزه و دانشگاه! در این میان من باوجود علاقه به تفسیر و تبلیغ، خواندن چندین سال کتاب‌های عربی و کلامی را غیرکاربردی می‌دانستم، دانشگاه را انتخاب کردم و می‌خواندم برای کنکور. بعد از گذشت 4 سال و خاطرات خوب و بد دوران دانشجویی و دانشگاه فردوسی، خلأ زیادی احساس می‌کردم و آنچه می‌خواستم، نشد. در مباحث اعتقادی آنچه انتظار می‌رفت نشد. البته این فقط مشکل من که علوم پایه می‌خواندم، نبود، بلکه دوستانی که الهیات می‌خواندند هم از جهت علمی... . البته همگی ما اهل کار فرهنگی، گعده‌های مفید دانشجویی، سیر مطالعاتی و... بودیم، اما... . هرچند کم‌کاری‌های خودمان هم کم دخیل نبودند، ولی قبول کنید جو دانشگاه هم مؤثر بود. از طرفی به‌اشتباه بودن برخی تفکرات اولیه‌ام پی برده بودم! مثلاً متوجه شدم برای فهم بهتر قرآن و روایات باید خیلی خوب عربی فهمید یا این‌که تبلیغ را دوست داشتم، اما باید برایش تعلیم هم می‌دیدم. اساساً بی‌مایه فطیر است. این‌ها به‌علاوۀ اهمیت خانواده‌داری با همۀ بایستگی‌هایش به من فهماند فهم اسلام و آشنایی عمیق و دقیق با مبانی رکن ناگزیری است برای آنچه باید بود. ۲۱ی 📢 لطفا رسانه ما باشید _ 🖇کانال نشریه عهد 🔰 __ https://eitaa.com/joinchat/3229286474Cc283d72f6