قرآنش‌راپس‌ازمدت‌هابرداشت وخاکی‌که‌روی‌آن‌نشسته‌بودرا،باآستین‌ لباسش‌پاك‌کردوبابغض‌گفت: مدت‌هاست‌رهایت‌کردم‌تااینکه‌خاک‌بررویت‌ نشست...غافل‌ازاینکه‌این‌قلب‌ِ‌خودم‌بود که‌خاکی‌شده‌بود!! وای‌کاش‌قلب‌هایمان‌هرگزخاکی‌نشود درراه‌زندگی‌ازقرآن‌کمک‌بخواه‌ودر معنی‌آن‌تدبّرداشته‌باش.. اوهمه‌چیزرابه‌بهترین‌شکل‌به‌تومی‌آموزد