برشی از کتاب "خاتون به روایت من" ۳۷/ امنیت وارامش! هیچ می دانید چرا با همه باورمندی ؛ اعتقاد وادعای ایمان هنوز آرامش نداریم ؟ آنگونه که دوست داریم احساس امنیت نمی کنیم! باهمه تلاش های که میکنیم و اعتقاداتی که داریم هنوز در کنج ذهنمان نگرانی وناارامی وجود دارد ؟ براستی علت همه این تشویش ها و دلشوره ها چیست؟ وقتی اسباب پریشانی مردم و حتی برخی از متدینین را از « خاتون» می پرسیدیم می‌گفت : ما با همه دین باوری ها و تقیداتمان نسبتی هرچند خفیف با شرک داریم ! شرک بسته به شدت وضعفی که دارد در درون دل ما وجود دارد و با ایمان وباور ما در آمیخته است ! می‌گفت: هرچقدر ایمان قوی باشد ؛شرک ضعیف میشود وهر چه پایه های باور استوار ومستحکم باشد؛ پایه های شرک ضعیف و متزلزل و بی تاثیر میگردد. آرامش انسان نسبت زیادی با ایمان دارد و ناآرامی ها و نگرانی هایش نیز بی ارتباط با در آمیختگی ایمان با شرک نیست ! در باور ایشان ؛ انسانها به مقداری که ایمان دارند؛ شرک ندارند وهرچه تابش ایمان قوی شود شرک در وجود ایشان کم سو ویا بی سو میشود! خاتون همیشه به جوانان می‌گفت : جوان به دلیل قرابت با فطرت ؛ بهتر می تواند نور ایمان را تقویت و از مظاهر شرک دور شود ! خاتون براین باور بود که: انسانها بسته به تلاش وتمرین وتجربه دینی، به شرک دور یا نزدیکند! خاتون شرک را در انواع خفی وپنهان خود مخل آرامش و زندگی مطمئن می دانست ! ومعتقد بود باید بامدد دعا و تفکر در کاینات؛ مظاهر خفیه شرک را که مخل خوشبختی انسان است از خود دور کنیم ! خاتون به بعضی ها که از بی پاسخ ماندن دعاها وتوسل و مناجات ناامید بودند؛ می‌گفت: از خودتان شروع کنید اولین گام برای امید به رهایی بخشی دعا، رهایی از نگرانی واضطراب؛ تقویت ایمان است ؛ خداوند نعمت ایمان را برای این قرار داده است تا ما از هرچه مظاهر شرک است رهایی یابیم و زندگی را بر مدار توحید وبندگی خالصانه؛ به خوشبختی برسانیم ! خاتون راز این تاکیدات را که در احادیث برای ایمان آمده و در دعا برای تقویت آن تعلیم داده شده است؛ رهایی از شرک می دانست. شرک به دلیل ایجاد پریشانی ،تشویش،نگرانی و ... نمی گذارد؛ انسان در معرض تابش ایمان قرار بگیرد وتجربه شیرین ایمان به خداوند را که کلید آزادی انسان از بند اسارت های خود ساخته وشیطانی است ؛ بچشد . خاتون می گفت: ایمان به انسان ؛ آرامش ،اطمینان ،امید، انگیزه ، اعتماد ، سلامت و سعادتمندی میدهد؛ اما شرک در انواع گوناگون آن انسان را با نگرانی از جنس فقر، ناامیدی ، دلمردگی ، افسردگی ،بیچارگی،بدبختی ،بی سرانجامی و... به اضطراب و تردید گرفتار می کند. خاتون می‌گفت: ایمان به تعبیر فاطمه زهرا (س) مایه طهارت و پاکیزگی ،امنیت ، آرامش و خوشبختی و رهایی از پریشانی و چند دلی است و به دیگر عبارت؛ ایمان امان انسان از بلای شرک است !