اشتباه اساسی مردم این است که:
تمام چیزهای بیارزش و منفی را به یاد میآورند.
و هر آنچه را که ارزشی واقعی دارد فراموش میکنند.
آگاهانه هر آنچه را که بیارزش است از یاد ببر. ارزشی ندارد.
و اگر این چیزها را به یاد میآوری دست نگه دار و از آن خاطرات بخواه تا بروند. دیگر به کار تو نمیآیند.
تمام خارها را فراموش کن و گل ها را به یاد بیاور.
شاید خارهای زیادی وجود داشته باشند، ولی گل هایی نیز در اطراف هستند.
اگر گل ها را به یاد بیاوری، خارها از زندگیت ناپدید شده و زندگیت سرشار از گل خواهد شد.
اگر خارها را به یاد بیاوری، ممکن است که گل های زندگیت از بین بروند و فقط تو بمانی و آن خارها.
سعی کن حتی دوران طولانی درد، رنج، نفرت و خشونت را فراموش کنی،
آنها هیچ ارزشی ندارند.
بگذار از وجودت محو شوند.
درست مانند برگ های خشک درختان، بگذار هر چه را که بیارزش است از وجودت بریزد و آگاهانه هر آنچه را که بامعنی و زنده است گردآوری کن.
اینکه ما در بهشت یا دوزخ زندگی میکنیم بستگی به خودمان دارد.
بهشت و دوزخ مکان های جغرافیایی نیستند، ذهنی و شخصی هستند و حالاتی روانی
اکثر ما بیشتر اوقات روز را در دوزخ هستیم و برخی از ما حتی راه بازگشت به بهشت را از یاد بردهایم
روی همین زمین مردمی هستند که همیشه در بهشت زندگی میکنند.
تو نیز میتوانی یکی از آنان باشی.
هیچ چیز مانع تو نیست.
https://eitaa.com/nasim_meehr
🌺🌺