نسیم ادب
📖 چه می‌شد هستی ام گُل بود، تا از شاخه بردارم که محض لحظه‌ای لبخند، در دست تو بگذارم! هر از گاهی در آیینه، لبم را سیر می‌بوسم تو را در خویش می‌بینم! چنین بی مرز بیمارم! 🔹 ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ 🔸@NasimeAdab 🔸 ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
54 مشاهده