نسیم ادب
📖 تو کیستی که صدایت به آب می‎ماند تبسّم‎ات به گلِ آفتاب می‎ماند تن‎ات به پیرهن صورتی و دامن سرخ به تُنگ نیمه‎پُری از شراب می‎ماند به پشت چشم تو آن سایه‎های رنگارنگ به نقش قوسِ قُزَح در حُباب می‎ماند تو را شبی، سرِ راهی دو لحظه دیدن و بعد به خانه یاد تو کردن به خواب می‎ماند از آن تبسّم نُوشَت به سینه یادی مانْد چو برگِ گل، که به لای کتاب می‎ماند کسی که شعرِ تو را گفت نشئه‎ی سخن‎اش به مستیِ میِ بی‎رنگِ ناب می‎ماند 🔹 🔸 🔹🔶🔹 ♨️ عضویت در کانال 👈 اینجا ♨️ پیوستن به گروه چت👈 اینجا 🔸@NasimeAdab🔸
49 مشاهده