نسیم فیض
💠وَ مَا لَنَآ أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَیَنَا سُبُلَنَا وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلَى‏ مَآ ءَاذَیْتُمُونَا وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ‏ 🔅و چرا ما بر خدا نکنیم، در حالى که او ما را به راه‏ هاى (سعادت) ما کرده است؟ قطعاً ما در برابر هر آزارى که شما نسبت به ما روا دارید، خواهیم کرد و اهل توکّل باید فقط بر خداوند، نمایند. ✍توکّل، یعنى: وکیل گرفتن. ، باید داشته باشد: ✅کسى جز خدا این شروط چهارگانه را به نحو کامل ندارد، یعنی: وکیل مطلق، فقط خداست؛ پس بر او کنیم. 💠امام رضا علیه السلام فرمود: مرز آن است که با ایمان به خدا، از هیچ‏کس نترسى. 🔆خداوند متعال در سوره آل عمران می فرماید: 💠فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ 🔅ای پیامبر! همین که عزم کردی و تصمیم گرفتی، به خدا اعتماد کن و کار خود را دنبال کن. ✍قرآن کریم، نشستن و دست روی دست گذاشتن را نهی می کند و می فرماید: کار خود را بکن و به خدا توکل کن. ✅همان اندازه که انسان به هنگام مشورت باید، نرمش و انعطاف به خرج دهد، در زمان اتخاذ تصمیم نهایى هم باید قاطع باشد. بنابراین پس از برگزارى مشاوره و روشن شدن نتیجه مشورت، باید هر گونه تردید و دو دلى و آرای پراکنده را کنار زد و با تصمیم گرفت و سپس عمل کرد. البته فراموش نکنیم که در همه این مراحل توکل به خدا، اصلی‌ترین ستون سبک زندگی مومنانه است. ✅ توکل، یعنی: این که اعتقاد پیدا کنیم، همه بندگان خدا هیچ اثری در زندگی ما ندارند! 👤فیض کاشانی در کتاب محجه البیضاء، برای صفت «توکل» سه درجه  بیان می‌کند: 1⃣ اول: حال او در حق خدا و اعتماد به او مثل: حال کسی است که خدا وکیل او باشد. این ضعیف ‌ترین درجات توکل است. یعنی: ممکن است، کسی وکیل بگیرد تا کارهایش را انجام دهد؛ ولی اعتماد کاملی نداشته باشد و بعضا خودش در کارهای مورد وکالت ورود پیدا کند. 2⃣ دوم: حال او با خدا مثل حال طفل با مادر خود باشد؛ زیرا او جز مادرش کسی دیگر را نمی‌شناسد و به سوی غیر مادرش اعتماد ندارد. چون مادرش را ببینید، در هر حال به دامن او می‌آویزد و اگر حاضر نباشد؛ چون مشکلی برایش پیش بیاید، اول چیزی که بر زبان می‌آورد، «ای مادر» است، اما این کامل ترین درجه نیست؛ چون ممکن است، مادر، صلاح کودک را در نخوردن فلان غذا بداند؛ ولی کودک لج کند و بخورد. 3⃣سوم: انسان در نزد خدا مانند میت در نزد فرد غسّال باشد؛ یعنی: خود را در پیش قدرت حقّ، میت ببیند و همه حرکات و سکنات خود را از قدرت ازلیه بداند و این بالاترین درجات است. یعنی: بعد از تصمیم و شروع و انجام به وظیفه خود توکل به خدایش بدین صورت باشد که گویی میتی است، در نزد غسال و هیچ اراده ای ندارد، یعنی: در دل خود می‌گوییم: خدایا، هرچه صلاح دنیا و آخرت مان است، تو آن را برایمان رقم بزن. مثل: توکل حضرت ابراهیم خلیل الرحمن علیه السلام، وقتی که او را در منجنیق در آتش قرار دادند و حضرت روح الامین به او گفت: ❓آیا حاجتی داری؟ گفت: « علم خدا به حال من، حاجت مرا کفایت می‌کند». فرمود: 💠وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلَى‏ مَآ ءَاذَیْتُمُونَا 🔰پیام ها: 1⃣خدایى که انسان را هدایت کرده، حمایت هم مى‏ کند. پس تنها بر او توکّل کنیم. 💠«نتوکل على اللَّه و قد هدینا» 2⃣ راه انبیاء الهی همان راه خداست. به جاى «سبله» فرمود: 💠«سُبلنا». چنان که در جاى دیگر مى‏ فرماید: 💠«قل هذه سبیلى ادعوا الى اللَّه على بصیرة». 3⃣لازمه پیمودن راه خدا، تحمّل سختى‏ هاست. 💠«سبلنا - لنصبرنّ» 4⃣هم باید بر خدا توکل کرد و هم باید در برابر مخالفان صبر و مقاومت نمود. 💠«نتوکل على اللَّه... ولنصبرنّ». 5⃣مؤمن با آزار و شکنجه، از عقیده و عملش دست بر نمى‏ دارد. 💠«لنصبرنّ على ما آذیتمونا». ✅مؤمن، مقاوم است؛ ولى منافق، ناپایدار است. ایمان واقعى در هنگام سختى ها روشن مى شود. 💠«فاذا اوذى فى اللَّه». حضرت على علیه السلام مى فرماید: 💠«فى تقلّب الاحوال علم جواهر الرّجال». در فراز و نشیب ها و حالات گوناگون، جوهره ى انسان آشكار مى شود. 👤شاعر، چه زیبا گفته: 🌺 در بیابان گر به شوق کعبه زد خواهی قدم 🌺 سرزنش ها گر کند، خار مغیلان، غم مخور َ 6⃣ کسى مى‏ تواند صبر کند که تکیه‏ گاهى داشته باشد. 💠«لنصبرنّ... على اللَّه نتوکل». 📚 تفسیر نور، استاد محسن قرائتی🍀👇 🆔https://eitaa.com/nasimefaze
31 مشاهده