عباس گونه تربیت کنیم🌸 آرزوی همیشگی خانواده های شیعی این بوده است که فرزندانشان، از محبان و یاران امام زمان(ع) محسوب شوند، اما برای تحقق این خواسته کارهایی که لازم است انجام نمی دهند. شاید یک علت آن، نداشتن الگویی در تربیت فرزندان باشد. داستان تولد حضرت ابوالفضل العباس(ع)، حاوی نکات قابل ملاحظه ای است که می تواند سر مشقی نیکو برای تربیت مهدوی فرزندان باشد. حضرت ابوالفضل(ع) از همان روزهای اول تحت تأثیر تربیت حضرت علی(ع) و مادرش ام البنین، نگاهی از سر عشق و علاقه نسبت به فرزندان فاطمه، به ویژه امام حسین(ع) داشته و همواره با احترام و ادب نسبت به آنها رفتار می کرد، همیشه مانند غلام و عبد در مقابل مولای خود در کنار امام حسین(ع) می نشست. از این رو حضرت امام صادق(ع)، در زیارت نامه او ویژگی ممتاز او را عبد صالح خدا بودن و «المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین و الحسن و الحسین؛ مطیع خداوند، پیامبر و امامان»، بر می شمارد و حضرت عباس(ع) را این گونه توصیف می کند: «السلام علی ابی الفضل العباس الواسی اخاه بنفسه؛ سلام بر ابوالفضل العباس، آن عزیزی که برادرش را با ایثار جان خویش یاری کرد». همچنین حضرت ولی عصر(ع) در زیارت ناحیه مقدسه، حضرت عباس(ع) را این گونه معرفی کرده است. «الفادی به الواقی؛ آن عزیزی که خود را فدا کرد و همه تلاش خود را برای حفظ و نگهداری امامش به کار بست». نویسنده : علی جبار زاده ( ع) https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444