🔸خطری که امروز تهدیدمان می‌کند انفعال نیست بلکه فعالیت کاذب است، اشتیاق به «فعال بودن»، «مشارکت کردن» و پنهان ساختن پوچی آنچه جریان دارد است. مردم همواره مداخله می‌کنند و «کاری می‌کنند»؛ دانشمندان در بحث‌های بی‌معنا شرکت می‌کنند و غیره. کاری که به راستی دشوار است عقب نشستن و پا پس کشیدن است. صاحبان قدرت غالباً حتی مشارکت «انتقادی» و گفت و شنود را به سکوت ترجیح می‌دهند صرف وارد ساختن ما در «گفت و شنود» مطمئن‌شان می‌سازد که انفعال نامیمون را شکسته‌اند. بدین ترتیب امتناع رای دهندگان [از دادن رای مثبت یا منفی] اقدامی به راستی سیاسی است: چنین روشی ما را با بی محتوایی مردم سالاری‌های امروزی رو به رو می‌سازد. اگر منظور از خشونت، به هم زدن مناسبات اجتماعی اساسی باشد در این صورت گرچه شاید احمقانه و بی مزه به نظر رسد ولی مشکل دیوهایی تاریخی که میلیون‌ها نفر را کشته‌اند این است که به اندازه کافی خشن نبوده‌اند. گاهی کاری نکردن خشونت بارترین کاری است که می‌توان کرد. #اسلاوی_ژیژک، خشونت (پنج نگاهِ زیرچشمی)، صفحه ۱۹۲ ترجمه: علی رضا پاکنهاد ✅ با ما باسواد شوید 🌐 @nasragilan