#شهدای_کربلا 🏴 حبیب بن مظاهر اسدی حبیب‌ بن مُظاهر، از یاران امام علی و امام حسین(ع) و از شهدای کربلا، ملقب به اسدی و منسوب به قبیله بنی‌اسد می‌باشد. پس از مرگ معاویه (سال ۶۰)، حبیب و جمعی از بزرگانشیعیان کوفه، همچون سلیمان‌بن صُرَد، مسیب‌ بن نَجَبَه و رفاعة بن شداد بَجَلی، از بیعت با یزید خودداری کردند و برای امام حسین نامه نوشتند و آن حضرت را برای قیامبر ضد امویان به کوفه دعوت کردند. حبیب نبردی سخت و جانانه کرد و بنابر نقل ابن شهرآشوب ۶۲ تن از دشمنان را کشت، پس کارزار سختی نمود. مردی از بنی‌ تمیم به نام بدیل بن صریم به او حمله کرد و با شمشیر ضربتی بر سر او فرود آورد و او را بر زمین افکند و حبیب او را به قتل رساند. دیگری با نیزه به حبیب حمله کرد و او را بر زمین انداخت خواست که از جای برخیزد، ولی حصین‌ بن تمیم از راه رسید و با ضربت شمشیر، حبیب را نقش بر زمین کرد. سپس از اسب پیاده شد و سر مبارک حبیب را از تن جدا ساخت. 🏴 مسلم بن عوسجه اسدی مُسْلِم بن عَوْسَجَة اَسَدی از صحابه رسول خدا(ص) و از شهدای کربلا می باشد‌. او در قیام مسلم بن عقیل در کوفه، فرماندهی قبایل مذحج و بنی اسد را بر عهده داشت. پس از شهادت مسلم بن عقیل به امام حسین پیوست. وی نخستین شهید روز عاشورا است. فرزندش نیز در این واقعه به شهادت رسید. به گزارش شیخ مفید در روز عاشورایاران امام حسین برای حفاظت از پشت خیمه‌ها خندقی آماده و در داخل آن آتش روشن کرده بودند. وقتی که شمر بن ذی‌الجوشنآن هیزم‌ها و نی‌های شعله‌ور را دید، بین او و امام حسین سخنانی رد و بدل شد. مسلم بن عوسجه از امام حسین اجازه خواست تا شمر را هدف تیر قرار دهد. امام اجازه نداد و فرمود: «او را نزن من دوست ندارم آغازگر جنگ باشم». مسلم اولین شهید عاشورا در میان یاران امام حسین(ع) است که در حمله اول به شهادت رسید. در روز عاشورا، جناح راست سپاه ابن سعد به فرماندهی عمرو بن حجاج به سپاه امام حمله کرد و درگیری دو سپاه به طرف شریعه فرات کشیده شد. در این درگیریمسلم بن عبدالله ضبائی و عبدالرحمن بن ابی خشکاره مسلم را زخمی کردند. امام حسین(ع) و حبیب بن مظاهر بر سر بالین او آمدند. امام به او گفت: ای مسلم خدا تو را رحمت کند. سپس آیه «فَمِنهُم مَن قَضی نَحبَهُ و مِنهُم مَن ینتَظِر و ما بَدّلوا تَبدیلاً» را قرائت کرد. حبیب گفت: «کشته شدن تو بر من بسی مشکل است ولی تو را به بهشت مژده می‌دهم»، مسلم بن عوسجه با صدای ضعیف گفت: خداوند تو را به خیر بشارت دهد. آنگاه حبیب به او گفت: اگر شهادتم نزدیک نبود، دوست داشتم آنچه برایت مهم است به من وصیت کنی تا حق دینی و خویشاوندی خود را ادا کرده باشم. مسلم بن عوسجه به امام(ع) اشاره کرد و به حبیب گفت: «تو را وصیت می‌کنم به این شخص، خدای رحمتت کند تا جان در بدن داری از او دفاع کن و از یاری‌اش دست مکش تا کشته شوی.» حبیب گفت: به وصیت تو عمل می‌کنم و چشم تو را روشن می‌گردانم. 🏴 مقسط بن زهیر ، کردوس بن زهیر و قاسط بن زهیر تغلبی مقسط بن زهیر بن حارث تغلبی و دو برادرش، کردوس بن زهیر و قاسط بن زهیر از اصحاب امیرالمؤمنین علی علیه السلام بودند و در جنگ‌های صفین و جمل و نهروان در رکاب امام شمشیر می‌زدند. دلاوری‌های آنان در جنگ ها به ویژه در جنگ صفین زبانزد بوده است. آنها که پس از امام علی علیه السلام، در زمره اصحاب امام حسن در آمدنده بودند، پس از شهادت امام در کوفه باقی ماندند و هنگامی که امام حسین علیه السلام به سرزمین کربلا وارد شد، شبانه خود را به او رساندند و در حمله ی اول سپاه کوفه به شهادت رسیدند.  🏴 مجمّع بن زیاد بن عمرو جهنی گفته شده او از اصحاب پیامبر(ص) بود و جنگ‌های بدر و حنین را نیز درک کرده بود. هم‌چنین او از جمله تابعین و اصحاب گرانقدر امیرالمؤمنین علی(ع) برشمرده شده است. مجمع به مانند عباد بن مهاجر بن ابی‌مهاجر جهنی در منازل جهینه در اطراف مدینه منوره زندگی می‌کرد و چون امام(ع) از مدینه منوره به سوی مکه معظمه حرکت کرد مجمع در منزل جهینه به کاروان امام(ع) پیوست و با آن حضرت(ع) همراه گردید. او کاروان امام حسین(ع) را تا کربلا همراهی نمود تا این که سرانجام او نیز همانند دیگر اصحاب باوفای امام(ع) در کربلا به فیض شهادت نائل آمد. 🆔 @natgeofarsitv