🏴 عمرو بن خالد اسدی و غلامش سعد ، مجمع العائذی ، جابر بن حارث سلمانی عمرو فرزند خالد است كه چون حبيب بن مظاهر و نيز قيس بن مسهر از قبيله بني‌اسد بوده است. عمرو از مردان شريف اهل كوفه بوده است. او مردي دوستدار اهل بيت عليهم‌السلام بود كه پيش از آن در كوفه همراه مسلم قيام كرد تا اين كه اهل كوفه به سفير امام خيانت كردند. عمرو قدم پيش نهاد و به امام حسين عليه‌السلام عرض كرد: ای اباعبدالله! فدايت شوم. همتم بر اين است كه به دوستانم ملحق شوم، نفرت از تخلف دارم در حالي كه شما را تنها مي‌بينم كه همه اهل شما كشته شده‌اند، آن حضرت فرمود: پيش برو، كه ما هم به شما تا ساعتي ديگر ملحق خواهيم شد. او حركت كرد. عمرو با گروهي چون غلام خود سعد، جابر بن حارث سلمانی، و مجمع بن عبدالله العائذي، كه از اهالي كوفه بودند، به ميدان آمدند و عرصه را بر اهل كوفه تنگ كردند. در اين درگيري دشمن، ياران حسين عليه‌السلام را از يكديگر جدا كرد. پس از اين غافل‌گيري، آنها امام را خواندند و طلب كمك كردند. امام برادرش - قمر بني‌هاشم - را براي كمك به آنها فرستاد. با ورود حضرت ابوالفضل عليه‌السلام ياران حسين عليه‌السلام نجات يافتند. پس از بازگشت از ميدان در حالي كه همه مجروح شده بودند، بار ديگر مورد حمله سهمگين دشمن قرار گرفتند. در اين محاصره، ديگر تاب مقاومت نداشتند و همگي به مقام شهادت نائل آمدند. پس از شهادت عمرو، حضرت عباس عليه‌السلام به سوي امام حسين عليه‌السلام بازگشت تا شهادت ياران را خبر دهد. وقتي امام مطلع شدند بارها براي آنها از خداوند طلب رحمت نمود. 🏴 ابو ثمامه صائدی عمرو بن عبدالله بن کعب معروف به اَبوثُمامه صائِدی ‌ از شهیدان کربلا و از اصحاب امام علی(ع) که در همه جنگ‌های دوران حکومت آن حضرت شرکت کرد. او در قیام مسلم بن عقیل فرماندهی قبیله‌های تمیم و هَمْدان را بر عهده داشت و پس از شهادت مسلم، در مسیر راه به امام حسین(ع) پیوست. ابوثمامه روز عاشورا وقت نماز ظهر را به امام حسین(ع) اطلاع داد و به همین دلیل حضرت او را دعاکرد. درباره جزئیات نبردهای ابوثمامه مطالب اندکی هست. طبری می‌گوید که وی، پسرعموی خود را که در لشکر عمر سعد بود به هلاکت رساند و پس از مالک بن دودان رهسپار میدان شد. وی به دست قیس بن عبدالله به شهادت رسید. 🏴 عبدالله بن حسن بن علی عبدالله بن حسن از فرزندان امام حسن مجتبی علیه السلام است که در واقعه کربلا به شهادت رسید. در روز عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) در میدان بود، خود را به او رساند، عبدالله دست خود را جلوی ضربه شمشیر ابجر بن کعب که قصد کشتن عمویش را داشت، قرار داد. با این ضربه، دستش قطع و به پوست آویخته شد و در حالی که در آغوش عمویش بود حرمله بن کاهل اسدی او را با تیری هدف قرار داد و به شهادت رساند. 🏴 عبدالله بن مسلم بن عقیل عبدالله بن مسلم بن عقیل بن ابی‌طالب(ع) از شهدای واقعه کربلا، بنا بر قولی نخستین شهید خاندان پیامبر(ص) در روز عاشورا است. به گزارش خوارزمی در مقتل الحسین هنگامی که یاران امام حسین(ع)، در روز عاشورا کشته شدند و جز خاندانش کسی نمانده بود، آنان گرد هم آمدند و با یکدیگر، خداحافظی کردند. نخستین فردی از خاندان حسین(ع) برای نبرد بیرون آمد، عبدالله بن مسلم بن عقیل بود. به گزارش منابع تاریخی عمرو بن صبیح صدائی، با تیری دست عبدالله را به پیشانی‌اش دوخت و سپس برخی دیگر او را کشتند. عمرو بن صبیح صدائی، تیری به سوی عبدالله بن مسلم انداخت. او دستش را بر پیشانی‌اش نهاد اما تیر، دستش را به پیشانیش دوخت. سپس تیری قلبش را شکافت. در بیشتر منابع قاتل عبدالله، عمرو بن صبیح صیدائی معرفی شده است. شهادت او به اسید بن مالک حضرمی و زید بن رقاد نیز نسبت داده شده است. 🏴 جعفر بن علی بن ابیطالب جعفر بن علی بن ابی طالب دو سال بعد از برادرش عثمان بن علی ولادت یافت. پدرش علی (ع) در دو سالگی او به شهادت رسید و جعفر دوازده سال از دوران امامت برادرش امام مجتبی (ع) و بیست و یک‌سال از دوران برادر دیگرش، امام حسین (ع)، را درک کرد و در روز عاشورا به شهادت رسید.  امیرالمؤمنین علی (ع) به دلیل علاقه‌ای که به برادرش، جعفر، داشت او را جعفر نامیده بود. در روز عاشورا پس از آن که عبدالله و عثمان، به شهادت رسیدند به میدان رفت. جعفر با دشمن مبارزه کرد و شمشیر زد و چنین رجز خواند: من جعفر فرزند علی نیکوخصلت و صاحب کرم هستم و جنگید تا خولی بن یزید، و بنا به روایتی هانی بن ثبیت او را به شهادت رساند. 🆔 @natgeofarsitv