#شهدای_کربلا
🏴 حجاج بن مسروق جعفی
حَجّاج بْن مَسْروق مَذْحِجی جُعْفی از یاران امام علی(ع) و از شهدای کربلا. وقتی امام حسین(ع) از مدینه به سمت مکه حرکت کرد، او نیز از کوفه به مکه رفت و به کاروان امام پیوست. برخی منابع او را مؤذن امام در مسیر حرکت از مکه تا کربلا خوانده‌اند. در منزلگاه قصر بنی مقاتل، امام او را به خیمه عبیدالله بن حر جعفی فرستاد تا از وی برای یاری امام دعوت کند. حجاج، در روز عاشورا از امام حسین (ع) اجازه گرفت و به میدان رفت. پس از مدتی در حالی که بدنش آغشته به خون بود بازگشت و خطاب به امام این شعر را خواند:
جانم به قربانت که هدایت کننده و هدایت شده‌ای؛ امروز جدّت پیامبر را ملاقات خواهم کرد و سپس پدرت علی را: آن انسان بزرگواری که او را وصی پیامبر می‌دانم. امام به او فرمود: «آری، من نیز پس از تو آن‌ها را ملاقات خواهم کرد.» حجاج به میدان باز گشت و جنگید تا به شهادت رسید.
🏴 عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی
عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا به شهادت رسید. او به همراه قیس بن مسهر نامه های کوفیان را به امام حسین رساندند. امام او را به همراه مسلم بن عقیل راهی کوفه کرد و او پس از شهادت مسلم به کاروان امام پیوست. عبدالرحمن روز عاشورا با اجازه از سیدالشهدا به میدان رفت و پس از کشته و زخمی کردن چند تن از سپاه کوفه به شهادت رسید. وی جزو شهدای حمله اول، شمرده شده است. بنی‌اسد پیکر او را نیز همراه دیگر شهدای کربلا در مقبره دسته جمعی به خاک سپردند.
🏴 سیف بن حارث جابری ، مالک بن عبد بن سریع جابری
سیف، فرزند حارث بن سُرَیْع مى باشد. پدرش، حَرْث، أبی حارث و أبی حَرْث نیز نام دارد. در زیارت ناحیه مقدسه به صورت «شَبیب بن حارث» آمده است. نسبت جابرى كه به او داده شده به جابر، تیره اى از قبیله هَمْدان برمى گردد. این قبیله در اصل یمنی بوده و در کوفه مى زیسته اند. وی پیش از آغاز جنگ در روز عاشورا با شَبیب، از کوفه به کربلا آمد و به امام حسین علیه السلام پیوست. هنگامی که بسیاری از اصحاب کشته شده بودند و سپاه کوفه به خیمه گاه اباعبدالله علیه السلام نزدیک می شد، سیف با پسرعمو و برادر مادری اش، مالک بن عبد بن سُرَیْع جابری با چشم اشکبار خدمت امام حسین علیه السلام آمد و اجازه میدان گرفت. امام علیه السلام فرمود: ای برادرزادگانم چرا می گریید؟ امیدوارم به زودی از فرط شادی دیدگانتان روشن شود. گفتند: سوگند به خدا برخود نمی گرییم بلکه گریه ما برای شما است که دشمن شما را محاصره کرده و ما جز جان، چیزی که در راه شما تقدیم کنیم نداریم. امام علیه السلام بر ایشان دعای خیر کرد و فرمود: ای پسران برادر! برای علاقه و همدردی تان، بهترین پاداش پرهیزکاران نصیبتان باد. در این حال حنظلة بن سعد به میدان رفت و دشمن را موعظه کرد و در حال نبرد به فیض شهادت نایل گردید. سیف و مالک در حالی که متوجه امام علیه السلام بودند به سرعت به سوی دشمن رفته و خطاب به امام علیه السلام گفتند: ای پسر رسول خدا درود و رحمت الهی بر تو باد! امام علیه السلام فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد! آن‌گاه هر دو با مواظبت از یکدیگر جنگیدند و به درجه رفیع شهادت نایل گشتند.
🏴 حرث بن امروالقیس کندی
یکی از چهره های متحول شده همچون حر در کربلا ، حرث بن امروالقیس کندی است. او به کربلا آمد و در سپاه عمرسعد بود. تحت تأثیر تبلیغات اموی بود و علی‌رغم میل باطن، در جَو مسموم کوفه جنگ با اباعبدالله را گردن نهاده بود. از قبیله‌ی مشهور کنده بود و به دلاوری و شجاعت و سوارکاری و تیراندازی شهره. او در کوفه منش و فضائل امیرالمؤمنین را به چشم خود دیده بود. شاید نیز از آغاز آمدن به کربلا قصد جنگیدن با امام نداشت یا سپاه عمرسعد را بهانه‌ی پیوستن به اباعبدالله کرده بود. او در سپاه عمرسعد بود. وقتی سخنان امام حسین(ع)را شنید و گستاخی عمرسعد و سپاهیانش را دید و دریافت که محاصره سپاه امام به منزله جنگ با اوست، از عمرسعد گسست و به اباعبدالله پیوست. شاید نیز از آغاز آمدن به کربلا قصد جنگیدن با امام نداشت یا سپاه عمرسعد را بهانه‌ی پیوستن به اباعبدالله کرده بود. پیوستن او بایستی صبح عاشورا بوده باشد. وی در نخستین حمله و در تیرباران سپاه عمرسعد به شهادت رسید.
🏴 سلمان بن مضارب بن قیس انماری بجلی
در برخى از منابع متأخر نام وى را سلیمان گفته اند. وی در سال شصت هجری همراه پسرعمویش زهیر بن قین به حج مشرف شدند. هنگام بازگشت ، وقتی زهیر به کاروان امام حسین علیه السلام پیوست ، سلمان نیز چنین کرد و سرانجام در پیکار عصر عاشورا به شهادت رسید.
🆔 @natgeofarsitv