افطار بیـست و سوم قسمت هفدهم: همسفر با نور... وَ يَجْعَلْ لَكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ۚ و اگر نور نباشد هیچ چیز انگار وجود ندارد حتی ظلمت هم چیزی جز عدم وجود نور نیست و هر سفر و حرکتی وابسته به نور است که بی روشنایی راه چگونه می‌توان راه را از چاه تشخیص داد؟ وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ و از کسی که روی خود را از خورشید برگردانده و خودش را در سلول انفرادی نفسش حبس کرده و یا از کسی که قلبش حتی برای یک بار هم میزبان نور الهی نشده نمیتوان توقع به راه صواب رفتن داشت چرا که دیده‌ی بی نور صاحب دیده را قطعا به چاه ضلالت خواهند کشاند و قسمت ما مردم آخرالزمان این است که گرفتار زمانه‌ای باشیم که آفتاب در آن رویایی دست نیافتنی است و نور هدایت در پشت ابرهای متراکم غرور و جهالت ما پنهان شده است نور هدایتی که بی وجودش همه چیز تاریک بی‌معناست و ای کاش تقدیر از نو نوشته شده‌ی ما به نورش روشن شود 💠برداشتی آزاد از: سوره حدید آیه ۲۸ سوره نور آیه ۴۰