💠 *«معنا و مفهوم تکریم»* 🔶🔸 کرامت در لغت به‌مـعنی سـخاوت، شـرافت و عزّت است. 🔸 *کَرَم اگر وصف خدا واقع شود، مراد از آن احـسان و نعمت آشکار خداست* 🔸 *و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسندیدۀ اوست که از وی ظاهر می‌شود.* ✅ به کسی کریم نمی‌گویند؛ مـگر بـعد از آنـکه آن اخلاق و افعال از وی ظاهر شود و هر چیزی که در نوع خود شریف است، بـا کَرَم تـوصیف می‌شود. ✅ *قرآن آشکارا اعلام می‌کند که انسان از کرامت و شرافت ذاتی برخوردار است.* 🔹 مهم‌ترین آیۀ مربوط به کرامـت ذاتـی و اکـتسابی عبارت است از: 🔆 *«وَ لَقَدْ کرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْنَاهُمْ مـِنَ الطـَّیبَاتِ وَ فـَضَّلْنَاهُمْ عَلَی کثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً»* 🔆 *«ما آدمیزادگان را گرامی داشتیم و آنها را در خشکی و دریا (بر مرکب‌های راهـوار) حـمل کردیم و از انـواع روزی‌های پاکیزه به آنان روزی دادیم و آنها را بر بسیاری از موجوداتی که خلق کرده‌ایم، برتری بخشیدیم.»* 🔹 آیه در مقام امـتنان اسـت و مراد از آیه، بیان جنس بشر است، صرف نظر از کرامت‌های خاص و فضایل روحی و معنوی که بـه عـده‌ای اخـتصاص داده شده، مشرکین، کفار و فاسقین را نیز زیر نظر دارد؛ چون اگر نمی‌داشت و مقصود از آن انسان‌های خوب و مطیع بـود، مـعنای امتنان و عتاب درست نبود. 🔹 انسان در میان سایر موجودات عالم خصوصیتی دارد که در دیگران نیست و آن، داشـتن نـعمت عـقل است، و معنای تفضیل انسان بر سایر موجودات این است که در غیرعقل از سایر خصوصیات و صفات بـر دیگـران برتری داشته، هر کمالی که در سایر موجودات هست، حد اعلای آن در انسان وجـود دارد، بـنابراین، بـین تکریم (کرّمنا ) و تفضیل (و فضّلناهم ) فرق است؛ اولی عبارت است از امور ذاتی و ملحقات آن از غرایز، و دومی امور کسـبی اسـت که خـود شخص باید تحصیل کند.