من به آرامش آغوش غمت مدیونم زندگی را به هوای حرمت مدیونم من پناهنده‌ی اشکم، به همین روضه قسم عشق و دین را به تو و اشک غمت مدیونم کمی از لطف تو دنیای مرا ساخته است همه‌ی عمر به این لطف کمت مدیونم من عطش بودم و بی تابِ سرابِ دنیا آه باران، چقَدَر بر کرمت مدیونم قَدَمت بر سر چشمم که نجاتم دادی زائر عشق شدم، بر قَدَمت مدیونم "شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست" شادی‌ام را به غمِ محترمت مدیونم در هیاهوی فریبنده‌ی دنیای حقیر راه حق را به نشانِ علمت مدیونم ** خون، نَفَس‌های تو را لحظه‌ی آخر پُر کرد نَفَسم را به دم و بازدمت مدیونم ✍