#تاریخچه_نماز جلسه 24 بسم الله الرحمن الرحیم در جلساتِ قبل بیان شد که پیامبر عزیزمان هفت رکعت به تعداد رکعات نمازهای روزانه اضافه کرد. در رکعت سوم و چهارمِ نماز ـ هنگام ایستادن ـ ذکر تسبیحات اربعه رو قرار دادند. حضرت فرمودند: در شبی که به معراج رفتم و با حضرت ابراهیم علیه السلام ملاقات کردم ایشان فرمودند: ای احمد! به امتت این پیغام را برسان که زمینِ بهشت بسیار وسیع و بسیار حاصلخیز است، اما خالیه! « مُر امَّتَكَ يُكثِروا مِن غِراسِ الجَنَّة » به آنها بگو تا می‌توانند درخت بکارند. حضرت فرمودند: « مَن قالَ: « سُبحانَ اللَّه » غَرَسَ اللَّهُ لَهُ بِها شَجَرَةً فِي الجَنَّة » کسی که یک بار بگوید « سُبحانَ اللَّه » خداوند یک درخت بهشتی برای او می کارد! همین جمله را حضرت در رابطه با ذکر « الحَمدُ للَّهِ » ، « لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ » و « اللَّهُ أَكبَرُ » هم فرمودند. یک یهودی از پیامبر عزیزمان پرسیدند: وقتی حضرت ابراهیم پایه‌های خانه کعبه را بالا می‌برد، خداوند چه ذکری را برای او انتخاب کرد آن ذکر را بگوید؟ پیامبر عزیزمان فرمودند: « سُبحانَ اللَّهِ وَ الحَمدُ للَّهِ وَ لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكبَرُ » شخصی از امام صادق علیه السلام سوال پرسید: چرا کعبه چهار گوشه دارد؟ حضرت فرمود: به خاطر اینکه بیت المعمور که محازی کعبه است، در آسمان چهارم و روزانه هفتاد هزار فرشته بیت المعمور را طواف می‌کنند چهار گوش دارد! آن شخص پرسید: چرا بیت المعمور چهار گوش دارد؟ حضرت فرمودند: به خاطر اینکه عرشِ خدا چهارگوشه است! پرسید: چرا عرش خدا چهار گوش دارد؟ حضرت فرمودند: به خاطر اینکه « لِأَنَّ اَلْكَلِمَاتِ اَلَّتِي بُنِيَ عَلَيْهَا اَلْإِسْلاَمُ أَرْبَعٌ » به خاطر اینکه چهار تا کلمه مقدس که پایه‌های دین خدا بر همین چهار تا کلمه استوار شده و خداوند به احترام هر یک از این کلمات، یک گوشه ی عرش، یک گوشه ی بیت المعمور و یک گوشه ی کعبه رو قرار دادند؛ آن چهار تا کلمه این است: « سُبحانَ اللَّهِ وَ الحَمدُ للَّهِ وَ لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكبَرُ » پیامبر عزیزمان با یارانش کنار درختی نشسته بودند، حضرت دستشان را کنار شاخه خشکیده ای قرار دادند وآن را تکان دادند و برگ‌های درخت ریخت! ایشان رو کرد به یارانشان و فرمودند: ذکر « سُبحانَ اللَّهِ وَ الحَمدُ للَّهِ وَ لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكبَرُ » سبب ریزش گناهان شما می‌شود. « كَما يُحَطُّ وَرَقُ هذِهِ الشَّجَرةِ » همان طور که برگ‌های این درخت را دیدید که ریخت؛ گناهان شما با این ذکر ریخته می‌شود! پیامبر عزیزمان چون می‌دانستند این چهار ذکر پایه‌های دین خداست و سبب ریزش گناهان می شود و سببِ کاشت درخت در بهشت می‌شود و این ذکر فواید بسیار زیادی دارد، این ذکر را در رکعت سوم و چهارم نماز قرار دادند.