#همنشین_خدا جلسه 13 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما معلّم عزیز. شما بنده ی خوب خدا. همانطور که می‌دانید ما سه جا در نمازمان از بندگی خدا حرف می‌زنیم. در سوره حمد « إِيَّاكَ نَعْبُد » ما فقط بنده تو هستیم. در تشهد نماز « أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُه‏ » ؛ شهادت می‌دهیم که پیامبر عبد و بنده خدا بود. در آخرِ نماز هم سلام می‌دهیم به بندگان نیکوکار خدا. «السَّلَامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِين‏ ». یکی از فایده‌های نماز این است که روزانه بارها و بارها به ما یادآوری می‌کند که سعی کن بنده ی خدا باشی. یک سوال: واژه عبد (یعنی بنده) دقیقاً به چه معناست؟ نشانه‌هایش چیست؟ امام صادق علیه السلام به عُنوانِ بصری فرمود: بنده خدا سه تا ویژگی مهم دارد: ۱- اعتقاد دارد تمام دارایی‌اش ـ یعنی جان و مالش ـ برای خداست. خودش را مالک آنها نمی‌داند ، به همین خاطر به خاطر دارایی‌هایش هیچگاه بین مردم فخر فروشی نمی‌کند. همین جور که رئیس بانک از ثروت زیادی که در گاو صندوقش داره فخرفروشی نمی کن ـ چون خودش را مالک نمی‌داند ـ بنده خدا هم به خاطر صورتِ زیبایی که خدا به او داده، و ثروت زیادی که خدا به او داده هیچگاه فخر فروشی نمی‌کند ، چون خودش را مالکِ اصلی نمی‌داند. و از آن مال و از آن جان در راهی که خدا گفته خرج می‌کند چون خودش را مالک نمی‌داند. خدا می‌گوید: صدقه دهید! خمس دهید ! می گوید: چشم! خدا می‌گوید: چشمت را به این منظره نینداز! با گوش‌هایت به این موسیقی گوش نده! با پایت به این مجلس گناه نرو! چون خودش را مالک بدن خودش هم نمی‌داند به راحتی می‌گوید: چشم! ۲- اعتقاد دارد برنامه‌ریز اصلی زندگی‌اش خداست به همین دلیل اگر تقدیرِ خدا، قضا و قدر خدا ، برنامه زندگی ایشان را به هم ریخت ایشان خودش به هم نمی‌ریزد؛ اعصابش خرد نمی‌شود. مثلاً مصیبتی در زندگی اش آمد که برنامه زندگی‌اش را دچار تلاطم کرد، ماشینش بدون اینکه مقصّر باشد آتش گرفت، خانه‌اش خراب شد، همسر یا فرزند یا نزدیک‌ترین افرادش ـ که برنامه‌ریزی داشت مثلاً ۴۰ سال یا ۵۰ سال با او زندگی کند ولی زودتر از دنیا رفت ـ به مصیبتی در مالش یا جانش مبتلا شد، این‌ها را به آسانی صبر و تحمل می‌کند ! چرا ؟؟ چون مدبّر اصلی را او می‌داند. ۳- اعتقاد دارد برای تکِ تکِ لحظاتش و برای تک تک کارهایش باید در نزدِ خدا که مالکِ اوست پاسخگو باشد؛ به همینِ خاطر تمام همت و تمام وقتش را می‌گذارد در انجام دادن وظایفش ـ یعنی واجبات ـ و ترک کردن آنچه خدا نمی‌پسندد ـ یعنی حرام‌ها! ـ به همین دلیل در وقتش بسیار بخیل است و به راحتی وقتِ گرانبهایش را هدر نمی‌دهد. سعی کنیم « إِيَّاكَ نَعْبُد » را با توجه بیشتری در نماز بگوییم. همیشه بنده خوبی برای خدا باشیم.