#ویژه_روز_شعروادب_فارسی ✅ شعر مرحوم #شهریار در وصف علامه طباطبایی (ره) علامه ما، طباطبایی تنها نه شکوه شهر تبریز وین شعشعه کوکبی است درّی بر طاق سپهر حکمت، آویز چون کوکب صبح شهسواری است چون مهر و مهش یراق و مهمیز یک عمر فروغ شمعش آویخت در کوکب صبح، چون شباویز او با چه مباحثی، «برون‌مرز» اسلام نشانده پشت هر میز آموخته بس فرنگیان را قانون «آنالقن و «آنالیز» «میزان» که نوشته، چون «گلستان» فرقش نکند بهار و پائیز از لاله و گل، نمونه گلزار وز بوته، پرند گونه پالیز تفسیر کز او، خطی درشت است تفسیر دگر مفسران، ریز «میزانن به مثل «بحارالانوار» کانِ زر و جاوِدان زرانگیز بوجار امینی از احادیث غربال به دست اوست موییز علامه اگر چراغ دیوان گو شمعک ما به طاق دهلیز از حوزه او مطهری‌ها برخاسته، از لُباب، لبریز با قلعه عارفان قلاووز با غفلت غافلان گلاویز خون شهدا اگر خود آموز با رنگ مداد او، خودآمیز تیغ سحر و ستیغ کوه است نستوه و به شام شوم «بستیز» در حوزه درس، حنجری گرم با حنجر کفر، خنجری تیز دریای معارف و مکارم هر قطره از او دُری دلاویز مجموعه عقل و عشق و عرفان منظومه ذوق و زهد و پرهیز هم عقده‌گشای جبر و تفویض هم چهره‌نُمای رشد و تمییز توجیه ولایت فقیهش تجلیل «امام» بود و تجهیز همگام امام خود «خمینی» پرداخت به تخت و تاج پرویز با بت‌شکنان چه جای خسرو اسلام سزد، سوار شیدیز شد ثلمه شهادتش در اسلام هم ضربه به انقلاب نوخیز چشم فضلای حوزه قم دریاچه ساوه کرد و نیریز اما دگر آگهند مردم پایی به غلط نمی‌خورد لیز همدرس من و سمّی من بود در کودکی، آن بهار گلبیز وین هر دو بهار هم گهربار باران دمادمند و دُمریز تجلیلی از او خدا را شکر فخریّه شهریار شد نیز تبریز، 24 آبانماه 65 سید محمد حسین شهریار 📚موسسه قرآنی آصال 🌼 ایتا eitaa.com/nedaye_asmany_ASAL 🌼 واتساپ https://chat.whatsapp.com/COpB16cK3prLswOCtgjk3N