کسانی که تجربه ی حضور در راهپیمایی اربعین رو دارند قطعا این حس رو درک کردند که ما ایرانی ها خییییلی دوست داریم تا به قولی ازشرمندگی خواهران و برادران عراقیمون دربیایم و به نوعی زحمات بی دریغشون رو جبران کنیم... هرچند که هیچ جبران دنیوی ای برای زحمات اونها نیست و اجرشون فقط با خود اباعبدالله و خدای اباعبدالله هست. ولی من که چندین بار این حس رو تجربه کردم دوست داشتم تا با هدایایی هرچند ناچیز و ناقابل حس قدردانی و علاقه قلبیم رو حداقل به کودکانشون ابراز کنم... ان شاء الله که اجرشون با خود اباعبدالله باشه که اینطور زندگیشون رو درراه امام حسین ع در طبق اخلاص قرار دادند..