ممنوعیت از سخنرانی و حضور بر منابر (قسمت پایانی) ممنوع المنبر کردن روحانیون و وعاظ، اولین اقدام ساواک برای جلوگیری از فعالیت آنها بود. ساواک معمولاً روحانیون مبارز و مخالف را فرا می خواند و به آنها تذکر می داد تا از بیان مسائل سیاسی پرهیز کنند و در پایان نیز از آنها تعهدنامه ای مبنی بر عدم انجام فعالیت های خلاف مصالح مملکت می گرفت؛ ولی چون آنها از دستورات ساواک سرپیچی می کردند، علی رغم اذعان ریاست ساواک به این مطلب که « ممنوع المنبر کردن آنها نتیجه ای نداشت»، ساواک آنها را ممنوع المنبر می کرد. ۲۳ به دنبال سخنرانی های استاد در مساجد مختلف و اظهار سخنانی که ساواک آن را خلاف مصالح و امنیت ملی ارزیابی می کرد، ساواک شمیرانات در تاریخ ۱۳۵۴/۲/۱۴، استاد مطهری را احضار و به او ابلاغ کرد که در صورت عدم تغییر رویه ی خود، تصمیمات شدیدی درباره اش اتخاذ خواهد گردید. پس از این احضاریه، سازمان امنیت داخلی با تنظیم یک بولتن سه برگی خطاب به نصیری، رئیس ساواک، ضمن ارائه ی شرح مختصری از فعالیت های استاد در پایان چنین اعلام نظر می کند: «با عرض مراتب بالا و اینکه اولاً دستگیری روحانی یاد شده موجبات بزرگ شدن وی و بالا رفتن وجهه ی او در بین عناصر متعصب مذهبی و دانشجویان افراطی خواهد شد؛ ثانیاً قرار گرفتن این شخص در رأس گروه فلسفه ی دانشکده ی الهیات، اصولاً وجود وی در دانشگاه، با توجه به مقاصد سوء این شخص، به هیچ وجه به مصلحت نمی باشد؛ ثالثاً ادامه ی سخنرانی های مشارالیه در محافل مذهبی صحیح نیست؛ علی هذا مستدعی است در صورت تصویب اولاً: به اداره ی کل چهارم اعلام شود که ادامه ی خدمت نامبرده در دانشگاه تهران به مصلحت نیست. ثانیاً: با همکاری شهربانی کشور از ادامه ی سخنرانی های وی مخالفت به عمل آید و مراقبت از او کماکان ادامه یابد. موکول به رأی عالی است.» این پیشنهاد در تاریخ ۵۴/۳/۲۰، به رؤیت نعمت الله نصیری، رئیس وقت ساواک، می رسد و او در ذیل نامه می نویسد: «موافقت می شود حضوراً در مورد این قبیل افراد مذاکره نمایید. » سپس پرویز ثابتی ، مقام عالی امنیت، به حضور رئیس ساواک می رود و او را متقاعد به انجام تصمیمات فوق می نماید و در تاریخ ۵۴/۲۲/۳ یعنی دو روز بعد ذیل نامه دستور زیر را صادر می کند: « مذاکره شد طبق نظریه اقدام شود. ثابتی ۵۴/۲۲/۳ .» ۲۴ قبل از شروع ماه های محرم و صفر، ساواک درباره ی اقدامات روحانیون در این ماه دستوری بدین شکل صادر می کند: «با فرا رسیدن ماه های سوگواری محرم و صفر احتمال دارد عده ای از وعاظ و روحانیون افراطی مذهبی، فرصتی پیدا کنند که برخی از مسائل و موضوعات را در قالب مطالب تحریک آمیز و خلاف مصالح عمومی مملکت در بالای منبرها عنوان و تبلیغات سوئی بنمایند، لذا یک نسخه ی ده برگ صورت اسامی وعاظ ممنوع المنبر به پیوست ارسال می گردد…» به پیوست این نامه، اسامی ۱۲۴ روحانی و واعظ ممنوع المنبر آمده است که یکی از آنها بود. ۲۵ زمانی که این دستور صادر گردید، استاد مطهری در مسجد ارگ برنامه ی سخنرانی داشت. ایشان در تقویم سال ۵۴، روز دوم تیر نوشت: «در این روز، جلسه ی ارگ که دو شب باقی مانده بود، ممنوع شد.» ۲۶ _______________  ۲۳. تقی نجاری راد، ساواک و نقش آن در تحولات داخلی رژیم شاه، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران ۱۳۷۸، ص ۱۷۲ ۲۴. عالم جاودان، پیشین، صص ۴۵-۴۶ ۲۵. احمد نقیب زاده و وحید امانی زوارم، نقش روحانیت شیعه در پیروزی انقلاب اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران۱۳۸۲، صص ۱۱۶-۱۱۷ ۲۶. خردمند، پیشین، ص ۱۳۶ 🔰ندای مسجد/ گفتمان مسجد محوری https://eitaa.com/joinchat/2737766401C2d57e92163