💎 🔹فرض کنیم يك بچه محصلي ده ساله، مي آيد براي ما حديثي مي خواند؛ يك وقت است اين احساس در ما پيدا ميشود كه اين يك بچه محصل است که اين حديث را ميخواند؛ در حالیکه ما اين حدیث را تدريسش هم كرده‌ايم، حتي ريز ريز عباراتش را در آورده‌ايم، راجع به اين، مقاله مفصلي هم نوشته‌ايم. 🔸اين احساس كه مي‌آيد، همين مقدار احساس، علامت اين است كه ما هنوز از لذت اين حديث هستيم. 🔹اما يك وقت است مثل مادري كه يك عزيزي را از دست داده و آنچنان شيفته او و خاطره و ياد اوست كه اگر براي دهمين بار هم نامه او، دستخط او را، يك بچه كوچكي در خانه هم بياورد و نشاني بدهد، باز از آن سير نميشود. 🔸 و همين است كه ما باید اين معارف نظري و علمي را بصورت عملي و حسي دربیاوریم. 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat