❇️ 🔅 شماره۲۷ 💠 نماز و توجه به پروردگار در مشکلات 🔰 قرآن مخصوصاً در این دو آیه، صبر و نماز را همراه هم آورده است: «إِنَّني‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْني‏ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْري»، «َأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکرِ‌ی» نماز حالت و بین انسان با پروردگارش است. 🔹 وقتی انسان توانست با این نماز، توجه پیدا کند، این کوچکش را، هستی و وضعیت وجودیش را، کانالی می‌زند و به پروردگار عالم اتصال می‌دهد. ✨ وقتی تمام توجهش به سمت پروردگارش بود، به برکت توجه، نفس از بریده خواهد شد. 📌 این «توجه» خیلی چیز اعجوبه‌ای است. توجه گاهی به صورت جبری انسان را به این سو و آن سو می‌کشد. 🌱وقتی انسان به حضرت باری تعالی توجه پیدا می‌کند و به برکت پروردگار خود را پیدا می‌کند؛ هرکس در اندازه خودش؛ ⬅️ به همان مقدار که توجه به عالم بالایی رفت، انسان از توجه به عالم طبیعت پست و گندیده، آزاد و بریده می‌شود. 🔸 به محض بریدن از این عالم، آثار این طبیعت که عصبانیت‌های بی‌مورد، غم و غصه‌های بی مورد، اضطراب‌های بی‌مورد و فلان و فلان [بود]، دنبال کار خودش! ✳️ بالاتر از آن، این است که وقتی به پروردگار خودش توجه پیدا کرد، از لذت آن نشاطی که دارد، تلخی و کاستی‌های این طبیعت مادّی را می‌کند و به آن طرف می‌اندازد. 📑 جزوه"شش گفتار در باب ازدواج و خانواده" ص۳٩ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat