❇️ #سلسله_مباحث_معارف_الهی 🔅 شماره ۱۲۴ 💠 مسیر حسی شدن معلومات عقلی 🔰 قرآن می‌فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ.» آیا یک همچون حالی برایمان پیش آمده است؟ ما خدا را قبول داریم اما تا اسمی از خدا بیاید، دلمان تکان می‌خورد؟! 👌 «لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ.» واقعاً این آیه پتکی است که بر سر آدم می‌خورد. آیا وقتش نرسیده است؟ پس کِی؟ 🌀 یک مدت بگویم کودکم، بچه‌ام، نمی‌فهمم، یک وقت بگویم که شهوات جوانی، حال و هوای آنجا، یک وقت هم می‌گویم که خب سنم دیگر الآن حوصلۀ فهم این‌ها را ندارد، کجا؟ کی؟ ✔️ آنهایی که ایمان دارند، قرآن تأیید می‌فرماید، نه اینکه ادعا می‌کنند؛ وقتی پیش آن‌ها اسمی از «الله» بیاید، آیا قلبشان به خشوع نمی‌افتد؟ تکان نمی‌خورد؟ این مسئلۀ دل به آنجا که رسید؛ معلوم عقلی، محسوس می‌شود. 🔷 کسانی که به حقایق معارف الهی دهن کجی می‌کنند؛ درواقع جهل خودشان را اظهار می‌کنند. اما اگر یک جوان عزیز پاکدل این بینش‌ها را بفهمد، آنوقت می‌بیند که آن شخص، چقدر آدم پستی است. بینش پیدا می کند به آنچه خدا به غیب وعده داده، 📌 اگر این بینش پیدا شد و رنگ و رو و عطر و خواص از عالم غیب، از عالائم او برایش باز شد؛ آنگاه دیگر ایمان او به غیب، به خود غیب است، نه به عقل. 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۳۸۶ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat