❇️ 🔅 شماره ۱۳٩ 💠 نحوۀ قرب و اتصال انسان با عالم 🔰ا نسان چگونه می‌تواند به این قرب متصل باشد؟ یک رویۀ انسان به سمت عالم بشری است، یک رویۀ او به سمت عالم حقیقت است. 📌 مثلاً شما یک پزشک فوق تخصص که اولین دانشمند کره زمین باشد را در نظر بگیرید. دو رویه دارد؛ یک رویۀ او به سمتِ علم طب است و یک سمت او به سمت عالم خلق است. وقتی به خانه می‌آید، در اینجا پدر است، با زن و بچه زندگی می ‌ند، خیلی ساده با بچه‌ها بازی می‌کند. 🌀 در بیمارستان همه او را طبیب می‌بینند، یک نگاه بسیار بالایی دارند، اما خود طبیب چطور؟ طبیب واقعی وقتی به آزمایشگاه خود میرود، می‌بیند هنوز در کشف یک ویروس عاجز است. 📍 خود این طبیب میداند در برابر علم، در یک دریای بیکران و در یک فضای بینهایت علم طب قرار گرفته است؛ در آنجا میبیند هیچ است، فقر، هیچ! 🔖 اگر این توجه به علم طب در آقای طبیب پیدا می شود، یک قربی به علم طب پیدا می‌کند و آن قرب این است که می‌بیند اگر پدرم من را به مدرسه نمی‌گذاشت و به دانشگاه نمی‌آمدم و این علوم را از طب اخذ نمی‌کردم، من همان عوام بیابانی بودم؛ 🌿 پس هرچه هم دارم [از علم طب است]، این رویۀ بشری من تاریک و جهل محض است و این طب من هرچه هست از علم طب است که در من تجلی می‌کند؛ منتها آن قدر مجاهده کردم تا یک سنخیتی به این قرب، به این علم طب پیدا کردم. 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۴۱۷ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat