❇️ #سلسله_مباحث_فطرت 🔅 شماره ۱۴۳ 💠 نشانه وجود منیّت 🔰 نشانه وجود منیت این است که در یك جایی که اشتباه کردم و حیثیت شخص و قومی را لکه دار کردم، حالا عارم می آید بروم از او حلالیت بخواهم، این نشان می‌دهد که من هنوز، منیت دارم. 📌 تمام این‌ها، به آن میزان است که برای خودم، اصالت ومالکیت قائلم وشخصیت کاذبی را برای خودم قائل شده‌ام. ✨ اینکه در زیارت می‌فرماید: «أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ» در آن صحرای کربلا که کشمش و گوسفند نبود که امام حسین (علیه السلام) زکاتشان را بدهند؛ اما امام (علیه السلام) کاری کرد که همه عالم را تکان داد وعدم احساس منیت را دیدند، 📍 یعنی اگر تمام حرکات حضرت را ببینیم، همه، مالکیت خدا بود. حضرت، از خود هیچ مالکیتی احساس نمی‌کرد. 👈 یعنی اگر در آن وضعیت، یك هزارم، احساس مالکیت ومنیت بود، همان اندازه نمی گذاشت این حوادث به این صورت تحقق پیدا کند. 🔹 حضرت، هیچ مالکیتی برای خود قائل نشد واثر آن این بود که هرچه از وابستگی های خودش را می داد، انفاق و زکات بود. این غیر از آن بود که یك انسان برا ی خودش مالکیت قائل شود. 🍃 البته از آثار و برکات آن این بود که نمازها و زکات‌ها مخصوصا برای شیعیان پر رونق شد. 📚 کتاب "فطرت" ص۷۰۳ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat