❇️ #سلسله_مباحث_فطرت 🔅 شماره ۱۵۱ 💠 حقیقت غیبیه 🔰 نکته ی قابل دقت این است که خود آن غیب، خود آن حقیقت، خودش یك حقیقتی دارد، آن غیب در غیب است که آن را حقیقت غیبی می‌گویند. 👈 هیچ کسی به حقیقت غیبی راه ندارد، امکان علم به آن نیست. خود حقیقت غیبی را، فقط خودش می‌داند این حقیقت غیبی چیست. 🔸 حکومت و شأن آن حقیقت غیبی، آنچنان بالاست که حتی در شأنش نیست که دخالت در خلق بکند. او فقط یك فیضی را از خودش صادر کرده است و این فیض، از آن نوع صادر شدنی نیست که از آن حقیقت غیبی بیرون آمده و جداشده باشد؛ بلکه در خود حقیقت غیبی است. 📌 آن فیضی که صادر شد، آن خلق را آغاز کرد. البته ما نمی توانیم متوجه شویم که چطور، یك فیضی از حقیقتی صادر می‌شود، اما از آن جدا نمی‌شود. 🌀 مثالی میزنیم نستعیذ بالله! وقتی یك مهندس، دستگاهی را در قوه عقلش می‌سازد، تمام آن دستگاه را در قوه عقلش ایجاد می‌کند، اما درعین حال، آن دستگاه در قوه عقل، خارج از قوه عقل هم نیست، در عین حال که این قطعات در بیرون از فلان آلیاژها ساخته شده و هرکدام از هم جدا هستند، اما برخلاف عالم بیرون، در قوه عقل مهندس، همه از جنس قوه عقل است و خارج از آن نیست. 📚 کتاب "فطرت" ص۷۶۰ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat