❇️ #سلسله_مباحث_معارف_الهی 🔅 شماره ۱۵۳ 💠 عبودیت در حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) 🔰 «وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ.» 🌀 اینطور نیست که در نظام اسلامی کسی بخواهد در آن مقام خاص ولایت که باید به اذن خدا و اذن ولی خدا باشد ، با هزار مکر و حیله مسابقه بدهد. آنجا میدان مسابقات نیست؛ میدان مسابقات آنجا مجازات سختی دارد. 📍 امتحاناتی که خدای متعال می‌فرماید: رب ابراهیم، او را برای آن امتحانات سخت آزمایش کرد. در یکی از تفاسیر نزدیک سی تا امتحان سخت حضرت ابراهیم آمده است که ما حتی شنیدن قصه یکی از آنها را هم تحمل نمی‌کنیم. 🔖 این مصیبت‌ها، این بلاها، اما در همه آنها حضرت ابراهیم می‌دید هیچ چیز نیست که خودش اراده‌ای کند؛ در برابر همۀ این بلاها و اراده خدا «فَأفَتَمَّهُنَّ». 📌 در این امتحانات چون ذره‌ای خودی، امتیازی، اراده‌ای برای خودش نمی‌دانست و بنابراین در برابر خدا انفعالی نداشت و همه‌ا‌ش به زیبایی به پایان رسید. 🍃 آنوقت خدا فرمود که من تو را بر مردم «امام» قرار می‌دهم. حضرت ابراهیم با یک نگاه از خدا، به عشق بندگی خدا و اینکه این راه ادامه پیدا کند؛ بعد از آن، چنان عاشق عبودیت در روی زمین بود، آنچنان عاشق بود که مردم را هم دعوت می‌کرد که چشمشان باز شود و این حقیقت نورانی آشکار را ببینند که «کُلُّ شَیْ‏ءٍ هالِکٌ»؛ این خیلی آشکار است. 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۴۳۸ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat