✅دليل نام گذارى خير و شر بر بعضی اوقات در بیانات آیة الله سعادت پرور (ره)
🌑 بر هيچ صاحب شعور ايمان واقعى و عقل صحيح و آنان كه رابطه فطرى شهودى با حقّ سبحانه دارند (انبيا- عليهم السّلام- و اوصيايشان ثم الأمثل فالامثل) مخفى نمى باشد كه خداوند- تبارك وتعالى-، عالَم را بر نظم خاصّى خلق فرموده 1️⃣ و با اضداد و ظهورات اسم جلال و جمالش آميخته و جز خير از آن، براى بندگانش اراده نداشته و ندارد
🌒 و چنان كه صورتاً نام خير و شرّ بر روى سال، ماه و ايّام گذاشته مى شود، به حساب قياس و برداشتى است كه هر كس از آن به نسبت گذشته و حال فعلى خود مى نمايد و يا به حساب برداشت امور خير و شرّى است كه به واسطه پيشآمد هاى گوناگون بر آن نام مى گذارد
🌓 و اگر معصومين- عليهم السّلام- ذكر از خير و شرّ ايّام و ليالى و هفته و ماه مى نمايند، باز به حساب هاى خاصّى است كه خود مى دانند و يا در احاديث، نسبت به سال و ماه و روز و شب و غيره به آن اشاره فرموده اند. 2️⃣
🌔 ذكر خير و شرّ در احاديث دليل بر آن نيست كه در نظم آفرينش اوّليه عالم تغيير حاصل شده، بلكه دليل است بر اين كه خداوند به علّت هايى براى ايّام و سال و ماه و هفته، شرافت قايل شده و يا آنها را به واسطه عملكرد بَدِ جامعه و يا امور ديگر، از اوّل عالم بد به حساب آورده و يا بندگان به حساب گذشته و آينده خويش نام آنها را خوب و بد مى گذارند
🌕 و چنان كه گاه گاهى در نظم عالم از نظر جَوّى تغييرى ديده مى شود و يا پيش مى آيد، علّت آن نيست كه در اصل نظم عالم تغييرى حاصل شد، بلكه كرده هاى خوب و بدِ بندگان الهى باعث مى شود كه خداوند نعمتى را از عدّه اى قطع و آن را به جمعيّتى ديگر عطا فرمايد و برعكس، وگرنه خداوند متعال انسان را پيش از خلقت مادّى، جامع تمام كمالات خويش و بر فطرت توحيدى تكويناً خلق فرموده و نيز تكويناً به او، همه اسمايش را تعليم نموده و در خلقت مادّى، بر همان فطرت توحيدى مى باشد و هرگز از چنين خلقتى جز خير محض، نبايد صادر شود
🌙 و اگر برجستگان الهى در عالم خاكى، فطرت خلقت ازلى خويش را حفظ نموده اند، خير محض را در ايّام عمرشان اختيار فرموده اند و چنان چه ديگران بى اعتناى به امر فطرى- به كلّى و يا بعض آن- مى باشند، خود كفر و شرّ و يا نقص ايمان را اختيار كرده و با اين عمل، به اصل و ريشه خود نمى توانند لطمه و ضررى وارد سازند، چرا كه اگر بيدارى براى آنان حاصل شود، باز به اصل و ريشه خود بازگشته اند.
💫 بنابراين خير و شرّ- چه از نظر الهى و چه از نظر اجتماع- به اعتبار اختيار بندگان نام گذارى مى شود و خداوند متعال انبيا و اوليا- عليهم السّلام- را خوب و كفّار و منافقين و فسّاق و نواقص الايمان را (به هر مرحلهاى باشند، بد مىشمارد) و مردم اجتماع نيز چنين قضاوتى را نسبت به يكديگر دارند.
——————————-
1️⃣ سال، ماه، روز، شب، چهار فصل و ...
2️⃣سزاوار است احاديثى كه وارد است ملاحظه شود، بحار الانوار، ج 59، ص 1، باب 14 و ص 1- 14 باب 22.
https://eitaa.com/Nedaysaadat
http://Ketabrah24.ir