✅ گریه رحمانی و شیطانی! 💧آیت‌الله سعادت پرور می‌فرمودند: گاهی این گریه از طرف شیطان می‌شود، سجاده‌ای را پهن می‌کند و نماز شب می‌خواند و حال و هوایی دارد، بعد هم به گریه می‌افتد، اما نمی‌داند شیطان او را به گریه انداخته بود. 💧از کجا بدانیم [این گریه رحمانی است یا شیطانی؟] 💧 اگر بعد از آن گریه احساس ذلت کردیم و آگاهی عمیق‌تر به عیب‌هایمان پیدا کردیم و در محضر خدا بیشتر شکسته شدیم، طوری که امتیازاتمان از چشم ما ریخت و از قبولی عمل نگرانی داشتیم... از این حالت معلوم می‌شود که رحمانی بوده است. 💧اما اگر پشت سر آن عُجب و امتیازی آمد و گناهان فراموش شد، یا اینکه صبح همه را زیر ذره‌بین گرفتم که فلانی فلان کار غلط را انجام داد، خدا را شکر من آن کار را انجام نمی‌دهم، معلوم می‌شود از طرف شیطان است که به‌وسیله این گناه نامرئی و تقریباً غیرقابل‌تشخیص درونی، می‌خواهد مرا بکوبد. 💧کسی که گناهان ظاهر را انجام داده است، سرافکنده است و شکسته، اما کسی که گناهان ظاهر را نکرده، شیطان او را از طریق عُجب به زمین می‌کوبد. 🔘برداشتی از سخنان یکی از شاگردان 🌱 🆔@nedayesaadat 🌐www.ketabrah24.ir