ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ حضرت ﺁﺩﻡ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﺩﻡ (ﻉ) (ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﺠﺪﻩ ﻧﮑﺮﺩﻥ ﺍﻭ) ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍوند ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪ، ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﺩﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺭﮔﻬﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﮐﻨﺪ، حضرت (ﻉ) ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭا ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻂ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﮔﻬﺎﻳﻢ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﭼﻴﺮﻩ ﮐﺮﺩﯼ، پس ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ مقابل ﺷﻴﻄﺎﻥ اﻣﺘﻴﺎﺯﯼﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻩ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﻭﺣﯽ ﮐﺮﺩ: اﯼ ﺁﺩم! ﭼﻨﺪ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺍﺩﻡ: 1 - ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺑﮕﻴﺮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﻫﺪ، ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ ﻓﻘﻂ یک مجازات ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. 2 - ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺖ، ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﺮ ﮐﺎﺭ ﻧﻴﮑﯽ ﮔﺮﻓﺖ، ﻭﻟﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﺍﺩ، ﻳﮏ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ، ﺩﻩ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ. ﺁﺩﻡ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ! ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺑﻴﻔﺰﺍ 3 - ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﻃﻠﺐ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﮐﻨﺪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺑﺨﺸﻢ. ﺁﺩﻡ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ! ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺑﻴﻔﺰﺍ 4 - ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: مهلت را ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ گسترش دادم ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻠﻮ ﺑﺮﺳﺪ. ﺁﺩﻡ (ﻉ) ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭا، ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ، (ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﮔﺮ ﺷﻴﻄﺎﻥ قدرت نفوذ دارد، ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﻭ ﺍﺳﻠﺤﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﻧﻴﺰ ﻗﻮﯼ ﺍﺳﺖ، ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺎﯼ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. علاوه بر اینکه فقط دعوت کننده است به بدیها و این ما هستیم که تصمیم نهایی را میگیریم). برگرفته از کتاب داستان های اصول ، ص 513 @NedayeVahy کانال ندای وحی