💠
رنج روزهای تعطیل برای آدمهای غمگین
قسمت۲
حتی افراد ظاهراً قوی که بهنظر هیچوقت مشکلی نداشتهاند نیز وقتی ازشان بپرسید، داستانهایی شگفتآور و نقاطی دردناک در زندگیشان دارند. تقریباً هیچکس نیست که در زندگیاش رنجهای بسیار دشواری ندیده باشد و اگر به این رنجها برسید، میتوانید با این آدمها ارتباط برقرار کنید و پیوندهای نوی عجیب و غریبی را با آنها بهوجود آورید. به خود جرأت دهید وقتی آماده هستید کمی از رنجهای خود را برملا کنید.
تعطیلات معمولاً یعنی گذران وقت با همان افرادی که روان ما را شکل داده و در بطن برخی از مشکلاتمان هستند. ما باید خطر کنیم و ماهیت گفتوگوهایمان را با آنها تغییر دهیم. این آدمها، تا وقتی احساس نکنند آنها را مقصر میدانیم، ممکن است مسئولیت خیلی چیزها را به عهده بگیرند. شاید همانها زندگیمان را بینهایت بیشتر از حد ضرورت سخت کرده باشند، اما با این حال ممکن است در موقعیتی باشند که گوش فرا دهند
باید با خود مهربان و –وقتی حسوحال بطلبد– بیشازحد نرم باشیم. باید بپرسیم آیا میتوانیم دوشهای طولانی بگیریم، به پیادهروی در مزارع برویم و اندکی توی خودمان غرق و ناپدید شویم؟ تا وقتی بهطور معقولی مهربان باشید، افرادی که دوستتان دارند میگذارند تقریباً با هرچیزی نیاز دارید از آنها دور شوید. آدمها از حضور یک بیمار در جمعشان بدشان نمیآید، سعی کنید بیمار خوبی باشید، یعنی فقط کافی است توضیح بدهید و کمی هم قدرشناس باشید.
تعطیلات میگذرد، واقعاً چند روز بیشتر نیست و سپس همهچیز به حالت عادی برمیگردد. گاهی هم چیزهایی پیش میآید، ما بهتر از آنچه فکر میکردیم با مسائل مواجه میشویم، بینشهای جدیدی پیدا میکنیم و برای چند لحظه، به روش خودمان، تقریباً خوشحال میشویم، یا حداقل فکر جدیدی در سرمان شکل میگیرد که میتوانیم در حرکت لنگانلنگانمان به سمتِ چیزی بهتر از حالِ کنونی از آن استفاده کنم.
آلن دوباتن
نویسندۀ کتاب اضطراب موقعیت
ه◇◇○•••●💠●•••○◇◇ه
💠
#نگاه تحلیلی به رخدادهای ایران و جهان
میزبان
#نگاه جستجوگرتان هستیم.
https://eitaa.com/negahh