◀گفتنش ممنوع است اما چاره‌ای نیست: شکست خوردیم، یک شکست کامل 🖋سیدرضا قزوینی غرابی حییم لوینسون روزنامه نگار اسرائیلی نویسنده هآرتص یادداشتی در این روزنامه نوشته که به دلیل اهمیت و جالب توجه بودن آن، خلاصه ای از آن را به زبان فارسی برگرداندم. 🔘شکست خوردیم. این واقعیت است. جنگ را باختیم. این نتیجه‌ای است که برای هر شهروند اسرائیلی ملموس است. 🔘شش ماه پیش می‌توانستیم در موقعیت دیگری باشیم، اما اکنون اسیر دست بدترین رهبری در تاریخ کشورمان هستیم، رهبری‌ای که به راحتی می‌تواند با بدترین رهبران تاریخ هر کشوری رقابت کند. 🔘گفتنش ممنوع است اما باختیم. با کمی زمان و تلاش بیشتر، گروگان‌ها آزاد می‌شدند، حماس تسلیم می‌شد و سنوار نابود می‌شد. «ما خوب‌ها هستیم و خوب‌ها پیروز می‌شوند». این همان طرز فکری است که به این فرضیه‌های احمقانه مانند "نظام ایران به زودی از درون فرو می‌پاشد" و سایر هذیان‌گویی‌هایی که ریشه در فیلمنامه‌های هالیوودی دارند و نه در واقعیت، منجر می‌شود. اینها واقعیت نیستند. 🔘گفتن این حرف خوشایند نیست، اما معلوم نیست که دیگر بتوانیم با خیال راحت به مرزهای شمالی بازگردیم، همانطور که قبلاً بود. حزب‌الله معادلات را به نفع خود تغییر داده است. این واقعیت است. 🔘از این پس هر تهدیدی از جانب ایران ما را به لرزه در خواهد آورد. جایگاه بین‌المللی ما ضربه خورده است. ضعف رهبری ما در برابر دنیا آشکار شده است. سال‌ها با فریبکاری، خودمان را به عنوان یک ملت قوی، با مردمی خردمند و ارتشی قدرتمند معرفی می‌کردیم. اما در واقع، ما فقط یک "روستای یهودی" (مانند روستاهای یهودی در اروپای شرقی قبل از جنگ جهانی دوم) هستیم که نیروی هوایی هستیم، آن هم به شرطی که به موقع از خواب بیدار شود. 🔘بخشی از سختی اعتراف ما به شکست، از تقدس ارتش ناشی می‌شود. زدن سخنان ناجور در مورد ارتش ممنوع است. فقط می‌توان درباره ۷ اکتبر (طوفان الاقصی) و اینکه شرم آور بود بگوییم. 🔘واقعیت این است که اهداف جنگ هرگز محقق نخواهد شد. گروگان‌ها با فشار نظامی آزاد نخواهند شد و امنیت باز نخواهد گشت. 🔘هر وقت تریبون دارها فریاد می زنند"ما پیروز شدیم"، به سادگی این معنا را می دهد که ما شکست خورده ایم. دروغ باور آنهاست. باید به این موضوع عادت کنیم. زندگی پس از ۷ اکتبر ناامن‌تر شده است. این ضربه تا سال‌های زیادی التیام نخواهد یافت. انزوای بین‌المللی از بین نخواهد رفت. همانطور که می‌دانید، مردگان دیگر باز نمی‌گردند. و همچنین بسیاری از گروگان‌ها. زندگی برخی از ما به روال عادی باز می‌گردد، اما با ترس فلج‌کننده‌ای که دوباره بر ما سایه افکنده است. و زندگی برخی دیگر از ما هرگز به روال عادی باز نمی‌گردد. آنها مانند مردگان زنده در میان ما پرسه می‌زنند، ما با عشقی آمیخته با دلسوزی که به عادت تبدیل شده است به آنها نزدیک می‌شویم. این چیزی است که ما انتخاب کرده‌ایم. این چیزی است که هست. باید به این واقعیت های غم‌انگیز در سرزمین مان (!) عادت کنیم. 💠 #نگاه تحلیلی به رخدادهای ایران و جهان میزبان #نگاه جستجوگرتان هستیم. https://eitaa.com/negahh