دردسر شیرین من
⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 #زندگی_به
⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒⛓🍒 ⛓🍒⛓🍒 🍒⛓🍒 ⛓🍒 🍒 🍒 دلم برایش سوخت. به خاطر تاریکی نمیتوانست صورتم را ببیند، اما من از لای پلک های نیمه بازم او را میپاییدم. یک ساعتی می شد که سرش را روی بالشت و همانجا کنار کمد دراز کشیده بود. می دانستم که خواب هفت پادشاه را می بیند. پتو را کنار زدم و آرام کنارش زانو زدم. صورت غرق در خوابش معصومیت عجیبی داشت. در کل صورتش پاک و معصوم بود اما در خواب بیشتر... مژه‌های بلند و سیاهش بر روی آمیخته شده بودند و زیبایی صورتش را چند برابر کرده بود. انگار نه انگار که پشت آن مژه های سیاه و خوش حالت، چشمانی پر از شیطنت وجود دارد. دستم را زیر سرش گذاشتم و دست دیگرم را زیر پاهایش و از روی زمین بلندش کردم. با احتیاط روی تخت نشاندمش. خوابش سنگین بود که بیدار نشد. پتو را رویش کشیدم، سیگارم را از کشوی میز برداشتم و به بالکن اتاقم رفتم. نمی خواستم دودش اذیتش کند. یک نخ از لا به لایش بیرون کشیدم و گوشه لبم گذاشتم، فندک کریستالی را برداشتم و زیرش روشن کردن. شعله‌ی آبی رنگش در آن تاریکی تماشایی بود. پُک زدم و دودش را به ریه هایم فرستادم، نگاهم به ستاره های چشمک زن بود و فکرم پی آینده‌ای نامعلوم که با این دختر برای خودم درست کرده بودم. @negin_novel