از حضرت باقر عليه السّلام روايت شده: حضرت حق‏ سبحانه و تعالى فرشته‌اى را در هر شب جمعه فرمان مى‌دهد كه از اول شب تا آخر شب از جانب پروردگار جهانيان از بالاى عرش‏ ندا كند: آيا بنده مؤمنى هست كه پيش از طلوع صبح براى هر دو جهانش مرا بخواند، تا من درخواستش را اجابت كنم؟ آيا بنده مومنى هست كه پيش از طلوع صبح از گناهش توبه كند تا توبه‏ اش را بپذيرم؟ آيا بنده مومنى هست كه در روزى او تنگ گرفته باشم، و پيش از طلوع صبح از من بخواهد كه روزى‏اش را فزونى بخشم تا به او فراخى در روزى دهم؟ آيا بنده مؤمن‏ بيمارى هست كه پيش از برآمدن صبح از من بخواهد شفايش دهم تا به او تندرستى ارزانى كنم؟ آيا بنده مؤمن غمگين در بندى‏ هست كه پيش از طلوع صبح از من بخواهد او را از بند برهانم و اندوهش را برطرف سازم تا دعايش را اجابت نمايم؟ آيا بنده‏ مؤمن ستمديده‌اى هست كه پيش از طلوع صبح دفع ستم ستمكار را از من بخواهد تا انتقام او را از ستمكار بگيرم و حقّش را به وى بازگردانم‏؟ فرشته حق اين ندا را پيوسته تا طلوع صبح ادامه مى‏ دهد! مفاتیح الجنان، فضیلت شب و روز جمعه نهضت تربیتی حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام