ز روی دوست، دل دشمنان چه دریابد چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا؟ چو کحل بینش ما خاک آستان شماست کجا رویم بفرما از این جناب کجا؟ مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است کجا همی روی ای دل بدین شتاب کجا؟ بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا؟ قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا؟ 🤦‍♂ #شعر #دیوان حافظ، غزل ۲ «نیما حیدری دخت» @nh_nima_512