شهید میراسدالله مدنی دهخوارقانی
شهید آیت الله مدنی دومین شهید محراب (۱۲۹۳ در آذرشهر – ۲۱ شهریور ۱۳۶۰ در تبریز)، روحانی مجتهد شیعه، نماینده دورهٔ اول مجلس خبرگان و امام جمعهٔ سابق تبریز و نورآباد ممسنی(در دوران تبعید) بود که حین اقامهٔ نماز، مورد سؤقصد قرار گرفته و شهید شد. از او با عنوان «دومین شهید محراب انقلاب اسلامی» یاد می‌شود.
قبر سید اسدالله مدنی در جوار بارگاه فاطمه معصومه در قم
زندگینامه
در ۱۲۹۳ در آذرشهر از توابع تبریز، به دنیا آمد. در چهار سالگی مادر خود را از دست داد و نزد نامادری و پدرش آقا میرعلی بزرگ شد.
مدنی دروس ابتدایی علوم دینی را در حوزه علمیه یزد فراگرفت و برای ادامهٔ تحصیل عازم قم شد و در آن‌جا تحصیلات خود را به پایان رساند. وقتی نواب صفوی مصمم به مبارزهٔ مسلحانه شد، در تهیهٔ جنگ‌افزار وی را یاری کرد. سپس چندین سال در حوزهٔ علمیهٔ نجف به تدریس مشغول گشت. در حوزهٔ نجف در بین دوستان معروف بود که «اسلحه‌ای که نواب صفوی تهیه کرد با پول کتاب‌های مدنی بود.» از جمله شاگردان او در این دوره می‌توان به عارف حسینی اشاره نمود.
فعالیت سیاسی
در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و بر اثر مخالفت با حکومت پهلوی دوم به کنگان تبعید شد.
به دنبال مبارزات مدنی، وی طی دهه ۱۳۴۰ چندین بار توسط ساواک دستگیر و تبعید شد. در چنین شرایطی مدنی به بیماری سل ریوی مبتلا شد. با بررسی پرونده پزشکی مدنی و قوت گرفتن احتمال درگذشت مدنی در اثر این بیماری، ساواک برای فرار از فشارهای طیف مذهبی جامعه در سال ۱۳۵۱ مدنی را به دره مرادبیک در حوالی همدان تبعید کرد.
پس از درگذشت روح‌الله کمالوند بنیانگذار حوزه عل