شکل توسعه یافته شمشیرهای دراز است که دستگیره های مخصوص یک یا دو دست دارد و همچنین حلقه های انگشتی برای محافظت دست در طرفین شمشیر قراردارد. شمشیرهای حرامزاده، همچنین یک تیغه تیز مخروطی شکل دارند. به این شمشیر بی نظیر، شمشیر یک دست و نیم هم می گویند. در اصل یک شمشیر اروپایی است که در اواخر قرن چهاردهم و پانزدهم توسط قهرمانان و مردان مسلح به کار می رفت. شمشیر حرامزاده، نام جالبش را از طراحی آن گرفته است. طول آن خیلی درازتر از شمشیرهای دراز ساده نبود، ولی فرد می توانست سلاح را با دو دست بگیرد (مناسب گرفتن با یک دست ونیم). تبر مبارزه کاپاک: یک سلاح سنتی که شبیه تبر دستی کوچک است ولی تمام لبه های فلزی آن تیغ تیز و برنده دارد. در زمان گذشته، وقتی که مبارز این سلاح را در میدان نبرد از غلاف بیرون می کشید، همیشه آن را به برخی از انواع سم های کشنده آغشته می کرد. خنجر Batak Raut: یک شمشیر بسیار بزرگ سودانی بود که به آن "پنجه پاماکان" هم می گویند که ترجمه تحت الفظی آن پنجه ببر است. این سلاح به صورت نمادین مورد احترام بود و همچنین به عنوان سلاح برشی (تیز) بزرگ به کار می رفت. سلاح نرم Bian: به معنای شلاق است. شلاق های سخت و نرم وجود دارد. شلاق ها را می توان به تنهایی یا به صورت جفت بکار برد. دو شیوه رایج شلاق های نرم، شلاق بخش نه و بخش هفت است. این نوع شلاق، در انتهای یک بخش ،یک چاقوی دو تیغه تیز و در انتهای دیگر یک دسته دارد. بعضی شلاق های سخت قلاب های جانبی دارند که شبیه سلاح کاراتای اکیناوا به نام سای هستند. ویژگی منحصربه فرد Bian طرح شیارهایی در دم شلاق است. @NIMJARNJR نیزه Bisento: