فرانسوی‌ها به نظرم از هلندی‌ها صبورترند... در بارها از صبر فرانسوی‌ها متعجب می‌شدم. مثلا در رانندگی. گاهی که ترافیک می‌شد بدون اینکه حتی پیاده شوند ببینند چه مشکلی پیش آمده، زمان زیادی متوقف می‌ماندند و حتی یک بوق هم نمی‌زدند. بارها به شوخی می‌گفتیم: بوق ماشین‌های فرانسوی بی‌استفاده است. نگذارند هم نمی‌فهمند. خیلی با صبر و حوصله کار را انجام می‌دادند. وقتی سوال می‌پرسیدی، عموما پرحوصله وقت می‌گذاشتند و توضیح می‌دادند، توضیح می‌دادند... انقدر که دوست داشته باشی آخرش بگی بابا فهمیدممممم! ممنون. خداحافظ شما😅 سر کلاس آموزش زبان که از صبر معلم‌ها متحیر می‌شدم. هرچقدر می‌خواستی توضیح می‌دادند. هرچقدر مکث می‌کردی که پاسخ یادت بیاید صبر می‌کردند. همه تلاششان این بود که خود را آرام نشان دهند که تو هول نکنی. - البته این تجارب من به شکل عمومی است وگرنه مثال نقض هم در ذهن دارم و ممکن است دیگران تجارب دیگر هم داشته باشند -. اما در در حالت قیاس و مقایسه‌ی ناخواسته که برایم نمودار شد، احساس می‌کنم هلندی‌ها اعصاب ندارند! به محض کمترین توقف ماشین بوق می‌زنند. کافیست در نظم مطلقشان خللی وارد شود... اصلا رحم و بخشش و اغماض ندارند، سریع داد و بیداد می‌کنند و تذکر می‌دهند و حداقل حتما یک نگاه تند تحویلت می‌دهند. در فرانسه گاهی می‌گفتند: مردم تظاهر می‌کنند و فکر نکن خیلی از طرف مقابلشان خوششان می‌آید. برخورد با لبخند و حوصله را جزء آداب و معاشرتی می‌دانند که باید به آن پایبند باشند. اما همین هم برایم خیلی ارزشمند شد چون در هلند تقریبا همین قدر تلاش را هم عموما ندیدم. (بخشی از یک فیلم فرانسوی که این آداب اجتماعی را کاملا به تصویر می‌کشد، در ادامه ارسال خواهم کرد ). شاید در اثر همین روحیه صبورانه باشد که فرانسوی‌ها، حق تقدم را به عابر پیاده داده‌اند و در هر شرایطی حتی اگر خط عابر نباشد، تصویب کرده‌اند که حق تقدم با عابر است. می‌بینی ماشین با سرعت در حال عبور است، تا عابر را می‌بیند سرعت را کم می‌کند و می‌ایستد و عابر هم با یک حوصله‌ای که انگار در پارک قدم می‌زند، با افتخاااار از جلوی ماشین یا اتوبوس عبور می‌کند. اما در هلند حق تقدم همیشه با ماشین است و این عابران پیاده هستند که باید صبر کنند تا سواره‌ها از مقابلشان عبور کنند... 🌱 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه و هلند @ninfrance