آقا تعجب نکنید در مسأله وحدت شیعه وسنی خیلیا کوتاه نمیان و حرف خودشونو میزنن، حرف ائمه رو هم گوش نمیدادن تو این موضوع ابوحنیفه می‌گه: در زمانی که هنوز جوان بودم به مدینه رفته و خدمت محمد بن علی‌حضرت باقر(ع) رسیدم. سلام کردم، گفتم من از دوستان شما و اهل کوفه هستم. حضرت فرمودند: اهل کوفه ممنوع شده‌اند که با ما تماس بگیرند (اختناق سیاسی زیادی در کوفه وجود داشته است، زیرا شیعه ها در کوفه بودند و حکومت، اهالی آنجا را از تماس با ائمه منع کرده بود). ابو حنیفه گفت من از دوستان شما هستم. حضرت فرمودند: اینجا ننشین زیرا اسباب زحمت می شود. ابوحنفيه گوش نکرد و عرض کرد دوستان شما در کوفه به بعضی از خلفا اهانت می کنند. شما آنان را از این کار منع فرمایید. حضرت فرمودند: من به آنها گفته ام ولی گوش نمی کنند. عرض کردم: چرا گوش نمی کنند؟ شما امام و پیشوای آنان هستید. امام فرمودند: آنها هم مثل شما هستند؛ شما خود را از دوستان ما می‌دانید، اما وقتی به شما گفتم اینجا ننشين، اهل کوفه نباید با ما تماس بگیرند، گوش نکردی و نشستی. کتاب ندای ، واعظ‌زاده خراسانی ص142. به استناد از جامع الاسانید