آقای وزیر سلام. زمانی که دانش آموز بودم با خودم می گفتم که چرا اکثر معلمان به شغل دوم روی می آورند مانند مسافرکشی ، تاکسی تلفنی، بنگاه، بقالی، فروشندگی و یا صدها شغل دیگر، مگر دولت به اینها حقوق نمی دهد. سالها گذشت و از بد روزگار و سرنوشت بد من خود آمدم به این شغل مقدس که فقط تو اسمش مقدس هست نه مقام و جایگاهش، روی آورده و در گیر شدم و با توجه به شرایط های سختی که پشت سر گذاشتم در این ده سال که امنیت شغلی، بیمه و حقوق درست و حسابی هم ندارم و الان هم بصورت نیروی خرید خدمات آموزشی مشغول هستم و پنج ماه تمام ریالی دریافت نکردم یعنی فعلا وزارت آموزش و پرورش ما رو نمی شناسد. بعد فهمیدن که چرا معلم به شغل های دیگری روی می آورد. انتظارات آموزش و پرورش از ما کارکرد مانند معلمان رسمی ولی در پرداخت حق و حقوق دین خود را ادا نمی کند. و جالب اینجاست که در شرایط بحرانی کمبود نیرو این نیروی خرید خدمات آموزشی بود که دست آموزش و پرورش را گرفته و اجازه نداده تا سنگر علم و دانش در دور افتاده ترین نقاط روستایی خالی بماند. وزیر محترم شما خوش باش و بی خیال نیروی خرید خدمات آموزشی.