به‌شیخ ابراهیم زکزاکی ای بلالی تبار زکزاکی ای ولایت مدار زکزاکی شش گل سرخ پرورش دادی با هزار افتخار زکزاکی اوفتاده در آتش ابراهیم عشق را اعتبار زکزاکی در حصار اسارت آزادی موجی و بیقرار زکزاگی صبر را اسوه درد را درمان عشق را اعتبار زکزاکی یک ستاره که با پسرهایش شده دنباله دار ؛ زکزاکی یک درخت تناور و سر سبز اینهمه برگ و بار؟ زکزاکی بوی سیب از عبای تو جاریست خون بدل چون انار زکزاکی تو قدم میزنی و میروید جای پایت هزار زکزاکی