و من كلام له (علیه السلام) لابنه محمد ابن الحنفية لما أعطاه الراية يوم الجمل: تَزُولُ الْجِبَالُ وَ لَا تَزُلْ، عَضَّ عَلَى نَاجِذِكَ، أَعِرِ اللَّهَ جُمْجُمَتَكَ، تِدْ فِي الْأَرْضِ قَدَمَكَ، ارْمِ بِبَصَرِكَ أَقْصَى الْقَوْمِ وَ غُضَّ بَصَرَكَ، وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ. و از سخنان آن حضرت است به پسرش، محمد حنفيّه چون در نبرد جمل پرچم را بدو سپرد: گر كوهها از جاى كنده شود، تو جاى خويش بدار دندانها را بر هم فشار، و كاسه سرت را به خدا عاريت سپار پاى در زمين كوب و چشم بر كرانه سپاه نه، و بيم بر خود راه مده و بدان كه پيروزى از سوى خدا است. ‏‪| يجاهدون في سبيل الله ولا يخافون لومة لائم | 💡شبکه نفوذ | سیدفخرالدین موسوی 🆔@nofoz_shenasi👈عضو شوید ♦️آرشیو پرونده ها (اینجا) https://eitaa.com/parvandeha