🔺🔺پانزدهم اردیبهشت، سالروز انحلال رسمی ایران است. به این بهانه، مرور برخی از محورهای اعترافات و افشاگری تلویزیونی عناصر اصلی حزب برانداز توده خالی از لطف نیست: ۱- زير پا گذاشتن شعار جمهوري ‌اسلامي كه بوسيله امام خميني اعلام شد: «افرادي كه در ايران هستند مطابق قوانين ايران حق فعاليت آزاد سياسي مطابق عقايد خودشان را دارند. اما باید از هر گونه تماس با كشورها و نيروهاي خارجي اعم از ابرقدرت امريكا يا قدرت بزرگ شوروي اجتناب کنند.» ما اين شعار را در حرف پذيرفتيم ولي در عمل...نتوانستيم خودمان را از اين وابستگي خلاص بكنيم نتيجه اين شد كه ما به گمراهي افتاديم و اين گمراهي ما را روز به روز هم به طرف عمق بيشتر يعني ورطه خطرناكتري كشاند. ۲- در شرايطي که جمهوري اسلامي به خاطر حفظ موقعيت ارزي، خروج را از کشور منع کرده بود، با اين وجود چندين بار اقدام به خروج ارز کرديم. ۳- سیاست ما در قبال جنگ این بود که نقشه هاي جنگي و طرح‌هاي نظامي را به وسيله عنصرهاي نفوذي سازمان نظامي حزب به شوروي‌ها مي‌داديم. ۴- وقتي امام دستور دادند كه همه‌ی سلاح‌ها به مقامات جمهوري اسلامي و كميته‌ها تحویل داده شود، ظاهراً [به اعضا و هواداران] دستور داديم [كه سلاح‌ها را تحويل دهند] ولي ما مقداري را جاسازي و مخفي كرديم.اگر تا قبل از تجاوز عراق نگهداري اين سلاح‌ها فقط يك تخلف بزرگ و خيلي شديد مي‌توانست باشد، از آن تاريخ قطعاً خيانت است. چون اين سلاح‌ها براي جبهه ضرورت داشت. ۵- امام دستور دادند كه هر كس هر كاري كرده به جاي خودش، از اين تاريخ به بعد دسته‌ها بيايند سازمان‌هاي مخفي خود را منحل كنند، سلاح‌هايي كه دارند تحويل دهند و به كار سياسي بپردازند. این اعلاميه امام، رحمت و بخشش بزرگی در حق گروه‌ها و گروهک‌ها بود. ما به جاي اينكه سازمان مخفي خود را كه تا آن وقت هنوز وسعتي نداشت منحل كنيم آن را تقويت کرده و تبديل به يك سازمان مخفي (اطلاعاتی-جاسوسی)کردیم. ۶- امام اعلام كردند كه نيروهاي مسلح بايد از برخوردهاي احزاب سياسي بركنار باشند و واقعاً در جهت حاكميت جمهوري اسلامي عمل بكنند، نه اينكه براساس ميل سياسي حزب خودشان عمل كنند و اين دستور درستي بود و ما با كمال تأسف باز هم به همان علت‌هاي گذشته اين دستور را زير پا گذاشتيم. و... ✅شكست ایران سبب تعمق و خوديابي بخشي از پيروان در ايران شد. برای برخی‌شان، بازگشت از ماركسيسم، در نيمه راه متوقف ماند و صرفاً به طرد اين ايدئولوژي انجاميد. اما برای برخی دیگر، بازگشت از ماركسيسم بازگشتي به فطرت، به خويشتن خويش و به آغوش اسلام بود. 📚 برگرفته از کتاب «حزب توده ازشكل‌گيري تا فروپاشي» @hasanabbasi_students